Pieśń XI Jana Kochanowskiego.

"Piesn XI" Jana Kochanowskiego pochodzi ze zbioru Ksiag Wtorych. Podiotem lirycznym tego utworu jest poeta, czlowiek madry z pewnym bagazem doswiadczen zyciowych, ktory pragnie podzielic sie tym z innymi ludzmi. Autor, mimo iz zwraca sie apostrofa "cnotliwy czlowiecze", to kieruje swoje slowa do kazdej osoby czytajacej te piesn.
W "Piesni XI" nadawca chce przekazac, jak powinno wygladac nasze zycie.
W pierwszej zwrotce zaznacza, ze powinnismy byc rozwazni i umiarkowai, nie pozwala nam na zarozumialosc. Kiedy mamy jakies problemy, kaze je przemyslec i zachowac spokoj.
W drugiej jak i w trzeciej zwrotce autor pisze o pogodnej stronie zycia - zeby nie bylo pozbawione roznych zabaw i przyjemnosci. Nalezy sie bawic, cieszyc i czerpac z zycia jak najwiecej, poniewaz trwa ono krotko i szybko przemija.
W czwartej zwrotce podmiot liryczny zaznacza, ze powinnismy pamietac, iz po naszej smierci nasz caly dotychczasowy majatek zostanie odziedziczony przez potomkow.
Na koniec utworu poeta nawiazuje do smierci, ktora dopadnie kazdego. Niewazne, ile kto ma lat, czy jest bogaty czy biedny, to i tak kazdy umrze.
Inna piesnia, w ktorej udzielone zostaly porady jest "Piesn IX" Ksiag Wtorych.
Kochanowski pisze, by miec zawsze nadzieje, byc dobrej mysli, niezaleznie od okolicznosci i tego, co spotyka nas w zyciu.
By byc szczesliwym, mimo sytuacji w jakich sie znajdziemy, trzeba miec czyste i dobre serce, co potwierdzaja slowa:
"Lecz na szczescie wszelakie serce ma byc jednakie". Widac tu wyraznie filozofie stoicka.
Podsumowujac, uwazam, ze Kochanowski w swoich powyzszych utworach chcial udzielic nam wiele cennych wskazowek dotyczacych naszego postepowania w wielu zyciowych sytuacjach.