Chemia nieorganiczna

Liczba masowa=liczbie protonów i neutronów w jadrze atomu
Liczba atomowa=liczbie protonów w jądrze atomu
Zbiór atomów o jednakowym składzie jadra nazywamy nuklidem
Masa atomowa-liczba określająca ile razy jeden reprezentatywny atom danego pierwiastka chemicznego jest cięższy od 1/12 izotopu C, przy czym „reprezentatywnego atomu” rozumie się atom o średnim ciężarze wyliczonym proporcjonalnie ze wszystkich stabilnych izotopów danego pierwiastka ze względu na ich rozpowszechnienie na ziemi.
Izotopy-to atomy które posiadają te sama liczbę protonów ale różnią się liczba neutronów; różnią się masa atomowa, ale należą do jednego pierwiastka i maja niemal identyczne właściwości chemiczne, różnią się właściwościami fizycznymi
Zakaz Pauliego-elektony w atomie musza różnić się pomiędzy sobą wielkością przynajmniej jednej liczby kwantowej.
Elektrony o jednakowej głównej liczbie kwantowej należą do tej samej powłoki elektronowej. Wzrastającym głównym liczbom kwantowym odpowiada wzrost energii potencjalnej elektronu względem jadra.
Elektrony charakteryzujące się ta sama główną liczba kwantowa należą do tej samej podpowłoki, czyli do orbitali tego samego typu.
Elektrony nieróżniące się żadna liczba kwantowa-główną, poboczna i magnetyczna-należą do jednego orbitalu.
Wszystkie elektrony w niewzbudzonym atomie lokalizują się na możliwie najniższych poziomach energetycznych, tzn. na poziomach o możliwie najmniejszej energii.
Reguła Hunda-w ramach każdej podpowłoki kolejno umieszczane elektrony najpierw obsadzają pojedynczo poszczególne orbitale, a dopiero później na orbitalach tych umieszczane są drugie elektrony o przeciwnych liczbach spinowych.
Oddziaływania Londona są wynikiem przyciągania miedzy chwilowymi dipolami elektrycznymi powstającymi w sąsiednich cząsteczkach i działaj miedzy cząsteczkami wszystkich typów; siła tych oddziaływań zwiększa się ze wzrostem liczby elektronów, a tym samym z masa molowa. W przypadku dwóch cząsteczek o jednakowym wzorze chemicznym oddziaływania Londona są silniejsze dla cząsteczek o bardziej liniowym kształcie.
Metale-pierwiastki bloków s i d, kowalne, ciągliwe, błyszczące, przewodniki elektryczności i ciepła.
Substancje jonowe – NaCl, KNO3, CuSO4*5H2O, twarde, sztywne, kruche, wysokie temp. topnienia i wrzenia, ich wodne roztwory przewodzą elektryczność
Substancje usieciowane – B, C, czarny P, BN, SiO2, twarde, sztywne, kruche, bardzo trudno topliwe, nierozpuszczalne w wodzie.
Substancje cząsteczkowe – BeCl2, S8, P4, I2, lód, glukoza, naftalen, stosunkowo niskie temp. topnienia i wrzenia, kruche w stanie czystym.
Powinowactwo elektronowe – wielkość charakteryzująca zdolność atomu (lub cząsteczki) do przyłączenia elektronu i tworzenia jonu ujemnego.
Polaryzowalność – wielkość charakteryzująca zdolność cząsteczki (atomu) do deformacji rozkładu jej ładunków w zewnętrznym polu elektrycznym,