Charakterystyka Robinsona Crusoe.

Robinson Kruzoe był głównym bohaterem książki o jego nazwisku, napisanej przez Daniela Defoe. W lekturze dorastał, więc nie można było określić dokładnie jego wieku. Wiemy tylko, iż akcja rozwijała się w XVII w. Robinson urodził się w Anglii, w mieście o nazwie York. Był on synem dosyć zamożnych kupców, z których ojciec (chory od lat i z bezwładną nogą) był niemieckiego pochodzenia. Miał on dwóch braci, którzy obaj zginęli na morzu. Był to jeden z powodów, dla jakiego rodzice naszego bohatera, nie zgadzali się, by został on żeglarzem. Drugim z nich, była chęć rodziców, do przejęcia rodzinnego interesu, czyli kantoru kupieckiego przez chłopca.
Robinson, nie był dokładnie opisany w książce, lecz możemy przypuszczać, iż był wysokim i silnym chłopcem, jak i mężczyzną. Widać to na przykładzie pracowania na statku u kapitana Smitha, gdy James, kazał mu szorować, czyścić, polerować itp., choć była to bardzo ciężka praca.
Głównymi cechami Robinsona, były odwaga, oszczędność, zaradność, inteligencja i waleczność. Odwaga przejawia się w takim momencie, jak przypływ Karaibów na jego część wyspy. Chęć uratowania choć jednej osoby z rąk ludożerców, była tak duża, że przezwyciężył strach i zdołał zejść na dół do Karaibów. Oszczędność, to cecha, która pojawiła się w gromadzeniu jęczmienia – gromadził go tyle, aby wypiec chleb. Zaradność przejawiła się w momencie wykonywania przedmiotów przez Robinsona. Były to rzeczy codziennego użytku i w innych celach, takie jak: garnki, ubrania, łódź, czy łóżko. Inteligencję widać, gdy sam zbudował na wyspie altanę, czy zagrodę dla kóz, co było by bardzo trudnym zadaniem dla innego człowieka, zaś waleczność pojawia się w momencie uratowania Piętaszka przed Karaibami. Przyrzekł on sobie, że uratuje jakąś osobę z rąk ludożerców i tak też zrobił.
Zaletami Robinsona są cierpliwość, wytrwałość, pracowitość i przywódczość. Cierpliwość i wytrwałość widać w momencie zabierania się Robinsona do jakiejś pracy. Nigdy on jej nie porzucał, jeżeli już ją zaczął. Potwierdzają to momenty: rozpalenia ogniska, wykonania koszyków, lepienia garnków, szycia odzieży, czy zasiewania jęczmienia. Pracowitość, uwidoczniła się szczególnie na wyspie u naszego bohatera, gdyż codziennie znosił on kamienie i nigdy nie robił sobie przerw w pracy, a przywódczość, czyli ostatnia znana nam zaleta Robinsona, pojawiała się choćby na statku, zwanym „Eleonora”, czyli na okręcie kapitana Smitha już po jego śmierci. Kierował on wtedy załogą na życzenie wdowy po kapitanie, Eleonory Smith.
Wadami rozbitka, były z początku lekkomyślność i naiwność. Naiwność widać w momencie zgodzenia się przez chłopca, aby popłynąć razem z kapitanem Smithem. Najpierw, kapitan był miły i wyrozumiały, lecz po wejściu na okręt, zażądał reszty pieniędzy od niego i kazał mu sprzątać na statku. Lekkomyślność, zaś, przejawiła się w chwili zgodzenia się przez niego, by popłynąć na statku ojca jego kolegi, bez zgody rodziców i z myślą, iż jego bracia zginęli na morzu.
Stosunek Robinsona do społeczeństwa był raczej dobry, ponieważ łatwo zawierał on nowe znajomości i wierzył ludziom, co było czasami dla niego zgubne. Te właśnie nastawienie na świat, pozwoliło innym wykorzystywać i oszukiwać go, co widać na przykładzie namówienia Robinsona na popłynięcie statkiem „Eleonora”. Chłopiec uwierzył, iż kapitan Smith, to dobry i miły mężczyzna, lecz po wejściu na statek, Smith ograbił go z jego ostatnich oszczędności i kazał pracować ciężko na statku.
Moim zdaniem, Robinson Kruzoe, to bardzo ciekawa i interesująca postać literacka, gdyż był on bardzo inteligentnym jak i zaradnym mężczyzną i chłopcem. Przetrwał on kilkanaście lat na wyspie, stworzył tam kalendarz, nauczył mówić papugę, którą nazwał Polly i zaprzyjaźnił się z Piętaszkiem. Był to naprawdę interesujący i mądry bohater!