Słońce

Słońce to gazowa kula składająca się głównie z wodoru. Jego średnica wynosi 1 392 000 km, co oznacza ze jest sto razy większe od Ziemi. Słońce stanowi centrum układu słonecznego, oświetlając i ogrzewając swymi promieniami planety krążące wokół niego. Temperatura powierzchni słońca wynosi 6000C, natomiast temperaturę jądra, gdzie zachodzi synteza termojądrową powoduje świecenie naszej gwiazdy, szacuje się na 15 milionów C. Słońce powstało ponad 4,5 miliarda lat temu z rozległej chmury gazów w jednym z ramion drogi mlecznej. W tym samym czasie uformowały się planety. Prawdopodobnie w kosmosie znajdują się inne gwiazdy, takie jak słone wokół, których krążą planety. Jak dotąd nie udało się jednak odkryć innego układu planetarnego poza naszym, ponieważ nie świecące własnym światłem planety, jeśli istnieją, znajdują się zbyt daleko, by je zobaczyć. Świecącą warstwę słońca, którą umownie przyjmuje się za jego powierzchnie (słońce to kula gazowa, a nie twardy glob), nazywamy fotosferą. Na fotosferze pojawiają się plamy słoneczne. Nad plamami pojawiają się jaśniejsze włókna atmosfery, zwane pochodniami. Jeszcze wyżej, atmosferę słońca wytryskują zgęszczenia świecącej materii, zwane protuberancjami słonecznymi. Niektóre z nich tworzą chmury tak wielkie, że mogłyby pochłonąć setki kul wielkości ziemi. Aktywność słoneczna przejawia się również wysyłaniem w przestrzeń strumieni cząstek, zwanych wiatrem słonecznym. Najbardziej zewnętrzną warstwę atmosfery słońca tworzy rozrzedzona chmura atomów tzw. Korona, widoczna jedynie w czasie całkowitego zaćmienia słońca. Nawet niewielkie zmiany na słońcu miałyby katastrofalny wpływ na życie ziemi. Słońce będzie jeszcze świecić przez miliardy lat. Prawdopodobny przebieg ewolucji słońca będzie wyglądał w ten sposób, ze najpierw rozszerzy się ono do postaci czerwonego olbrzyma (co sprawi, że woda w oceanach na ziemi zagotuje się), by ostatecznie skurczy się i zamienić w białego karła.