Bogowie Grecji

Apollo (gr. Ἀπόλλων Apollon, zwany też Φοῖβος Phoibos "Jaśniejący") w mitologii greckiej syn Zeusa i Latony (Leto). Urodził się na wyspie Delos. Był bliźniaczym bratem Artemidy. Uważany za boga piękna, światła, słońca, życia, śmierci, muzyki, wróżb, prawdy, prawa, porządku, patrona sztuki i poezji, przewodnika muz (Ἀπόλλων Μουσηγέτης Apollon Musegetes). Przebywał na Parnasie, skąd zsyłał natchnienie.W rzeczywistości bóstwo o szerokich, często sprzecznych, kompetencjach. Pierwotnie, androgyniczny (śladem tego bliźniacza para Apollo-Artemida), bóg gwałtownej śmierci - Grecy wywodzili jego imię od ἀπόλλυμι (apollymi) "niszczę, zabijam", ale por. też IE. *abol- (<*obol-) "jabłko" (symbol - źródło wiedzy). Bóg jednocześnie solarny i chtoniczny.
Afrodyta (gr. Ἀφροδίτη Aphrodite) – w mitologii greckiej bogini piękna, kwiatów,namietności, miłości i pożądania. Według jednego z mitów, Afrodyta narodziła się, wyłaniając się z morskiej piany u wybrzeży Cypru, niedaleko Pafos, stąd też inne jej określenie Cypryda (Kipryda). Dlatego głównym miejscem kultu Afrodyty był Cypr, a jej przydomki to Afrogeneja (zrodzona z piany morskiej) i Anadyomene (wynurzająca się z fal morskich). Jednym z atrybutów bogini była róża.
Ares (gr. Αρης) – w mitologii greckiej bóg wojny, utożsamiany z rzymskim bogiem Marsem; syn Zeusa i Hery. Ares prowadził raczej brudną wojnę. Brutalny, wrogi ludziom i bogom. Atena, bogini wojny roztropnej nienawidziła Aresa.Symbolem Aresa w Grecji był miecz, a w Rzymie włócznia. Ze zwierząt poświęcono mu psa, sępa i wilka.Mordował chętnie i obficie, zwłaszcza słabszych, kapryśny, gardząc prawem walczył po jednej lub drugiej stronie wraz ze swą siostrą Eris i synami Dejmosem (trwoga) i Fobosem (strach). Posługiwał się raczej siłą i przemocą niż rozumem.
Artemida (gr. Ἄρτεμις Artemis, dopełniacz Ἀρτέμιδος Artemidos, także Cynthia) – w mitologii greckiej bogini świata roślinnego i zwierzęcego, wielka łowczyni. Dlatego na wielu rzeźbach i obrazach przedstawia się ją z jeleniami, lub w lesie. Zsyłała także nagłą śmierć na kobiety w połogu. Jej atrybutami był łuk i strzały, a ulubionym zwierzęciem łania.
Atena (gr. Ἀθήνη Athene lub Ἀθηναίη Athenaie; także Pallas Atena, Pallada) - w mitologii greckiej bogini słusznej wojny, pokoju, mądrości i sztuki, opiekunka miasta Ateny. Atena była córką Zeusa i Metis. Urodziła się wyskakując z głowy ojca, w pełnej zbroi.
Hades (gr. Ἅιδης, także Ἀίδης Aides - "niewidziany") – w mitologii greckiej oznacza zarówno państwo zmarłych, jak i boga - władcę tego podziemnego świata zmarłych.
Hestia (gr. Ἑστία – "ognisko domowe") – w mitologii greckiej córka Kronosa i Rei, siostra Zeusa i Hery. Ślubowała dziewictwo. Opiekunka ogniska domowego, podróżnych, nowożeńców i sierot. Każde nowonarodzone dziecko, piątego dnia po urodzeniu, obnoszono dookoło ogniska oddając je Hestii w opiekę. Matka panny młodej rozpalała pierwszy raz ogień w nowym domu płomieniem pochodzącym z jej świątyni. Gość przychodząc do domu, gdzie nie jest mile widziany, musiał złapać się krawędzi ogniska. Odtąd gospodarze nie mogli mu nic zrobić.
Demeter (gr. Δημήτηρ) – w mitologii greckiej bogini płodności, rolnictwa i urodzaju. Demeter była córką Kronosa i Rei, siostrą Zeusa i Hery (z którym miała córkę, Persefonę i Hekate.
Hera (gr. Ἥρα) - w mitologii Greków najstarsza córka Kronosa i Rei, żona i siostra Zeusa, królowa Olimpu, bogini niebios i macierzyństwa, patronka kobiet, opiekunka małżeństwa i rodziny. Uosabia cnoty małżeńskie - w tym wierność - i w związku z tym walczy z wszelkimi przejawami zdrady; niestety sama cierpiała z powodu niewierności małżonka. Mity związane z Herą opisują przede wszystkim jej spory i pojednania z Zeusem oraz mściwe knowania wymierzone przeciwko kochankom i nieślubnym dzieciom małżonka.
Metis
Pierwszą żoną Zeusa była Metis, córka Okeanosa. Gaja przepowiedziała Zeusowi, że jeśli Metis urodzi mu córkę to następnym dzieckiem będzie syn, który pozbawi go władzy. Zeus połknął ją, gdy miał nadejść moment rozwiązania. Po pewnym czasie zaczął odczuwać silny ból głowy. Prometeusz (wg innej wersji Hefajstos) uderzeniem siekiery w głowę rozłupał czaszkę Zeusa, skąd wyszła uzbrojona Atena.
Dionizos (gr.: Διώνυσος lub Διόνυσος, Dionysos) zwany też Βάκχος Bakchos - według mitologii greckiej bóg urodzaju, reprezentujący nie tylko jego upajający wpływ, ale także ten dobroczynny. Syn Zeusa i śmiertelnej kobiety Semele. Jego kult przywędrował do Grecji ze Wschodu, z Tracji, około VI wieku p.n.e. Na cześć Dionizosa odbywały się Dionizje.
Hefajstos (gr. Ἥφαιστος Hephaistos) – w mitologii greckiej jest to bóg opiekun ognia, kowali i złotników. Hefajstos był synem Zeusa i Hery. Pracował w kuźni, którą najczęściej umieszczano we wnętrzu góry Etny. Dziełem Hefajstosa były zeusowe pioruny, tarcza i berło Zeusa, zbroja Achillesa, strzały Erosa. Hefajstos był kulawy, ponieważ kiedyś w gniewie Zeus zrzucił go z Olimpu na wyspę Lemnos i wówczas złamał nogę. Mąż pięknej Afrodyty.
Ananke (gr. Ἀνάγκη – "Konieczność") to w mitologii greckiej matka Mojr i Adrastei, personifikacja przeznaczenia i konieczności. Wspólnie z Bią miała na zamku w Koryncie przybytek, którego nie wolno było nikomu przestąpić. Ananke odgrywała ważną rolę w teologicznych rozważaniach orfików.
Tyche (gr. Τύχη) – w mitologii greckiej bogini opiekująca się miastami, a także losu i szczęścia poszczególnych ludzi.