Obie konstytucje, zarówno marcowa jak i kwietniowa, wprowadziły monteskiuszowy trójpodział władzy na: ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą, przy czym obie ustaliły zupełnie różne pozycje tych władz. Konstytucję marcową; charakteryzowała się przewagą władzy ustawodawczej (sejm i senat) nad wykonawczą (prezydent i rząd), co wynikało z obaw stronnictw prawicy i centrum przed przyznaniem zbyt wielkich uprawnień Piłsudskiemu, którego uważano za gł. kandydata do prezydentury. Natomiast w konstytucji kwietniowej; wzmocniona była pozycja prezydenta, który był nacz. władzą wykonawczą, zwierzchnikiem rządu i sił zbrojnych; ordynacja wyborcza praktycznie odsunęła opozycję od wpływu na kształt organów ustawodawczych i rządu; rola sejmu i senatu została ograniczona, a rząd uniezależniono od parlamentu.