Telewizja komercyjna w RFN

Telewizja komercyjna w RFN

Blisko 90 procent gospodarstw domowych w Niemczech korzysta z sieci kablowej bądź telewizji satelitarnej. Niemal w każdym domu można więc oglądać dziesiątki programów, w tym kilkadziesiąt niemieckojęzycznych. Komercyjną część rynku dzielą jednak między siebie przede wszystkim dwa koncerny medialne w wyniku przekształceń własnościowych, które nastąpiły w ostatnich kilkunastu latach. Minimalną przewagę utrzymuje grupa ProSiebienSat.1 Media AG, która od 1997 roku jako pierwsza niemiecka spółka telewizyjna, jest notowana na giełdzie. Ostatnio Haim Saban, do którego należy spółka, zdecydował się ją sprzedać funduszom inwestycyjnym Kohlberg Kravis Roberts & Co. i Permira, które kontrolują telewizyjny koncern SBS Broadcasting. Łączne udziały w widowni stacji tej grupy (Sat. 1, ProSieben, Kabel 1 oraz N24 i 9Live) wynoszą około 30 procent, a udziały w telewizyjnym są szacowane na 45 procent. Największą widownię spośród nich ma program Sat.1 – około 10 procent.

Ułamki punktu procentowego w tyle za grupą ProSiebenSat.1 pozostają stacje rodziny RTL (RTL, RTL II, Vox, n-tv. Super RTL, RTL Shop, K1010, Traumpartner TV, Passion, RTL Crime, RTL Living), choć lider grupy – program RTL – wyprzedza w rankingach stację Sat.1. Warto podkreślić, że wśród widzów w wieku poniżej 50 lat, stanowiących z komercyjnego punktu widzenia najatrakcyjniejszą grupę adresatów reklam, najpopularniejszy jest RTL – udział w widowni w 2005 roku wyniósł 13,2 procent. Grupa RTL należy do międzynarodowego koncernu Bertelsmann AG. Nieco ponad 25 procent akcji należy dziś do belgijskiej grupy GBL, dawnego właściciela Grupy RTL.

ProSiebienSat.1 Media AG

Sat. 1 to stacja telewizyjna ProSiebenSat.1 o największej popularności. Swoją siedzibę ma w Berlinie, pracuje w niej 230 osób. Jest pierwsza komercyjną telewizją w Niemczech – zaczęła nadawać 1 stycznia 1984 roku. Jest skierowana do szerokiej publiczności, jednak zwłaszcza skupia się na widzach w przedziale wiekowym od 25 do 49 lat. Stacja aspiruje, aby być telewizją dla wszystkich, w której każdy niezależnie od wieku znajdzie coś interesującego dla siebie. Sat.1 oferuje w swojej ramówce programy wszelkiego rodzaju, od trzymających w napięciu filmów, przez szeroko pojętą rozrywkę po mecze piłkarskie Ligi Mistrzów. Stacja jest producentem filmów, seriali i telenowel kreując standardy w tych dziedzinach w niemieckiej telewizji.

ProSieben pierwszy sygnał wysłała w roku 1989. Siedziba stacja znajduje się w Monachium, pracuje w niej około 260 osób. ProSieben jest czołową stacją niemiecką dla młodego widza – średnia wieku to 14 – 39 lat i właśnie do takiej grupy skierowany jest program stacji. Oferta jest nowoczesna i bardzo atrakcyjna – najlepsze megaprodukcje z Holywood, najlepsze zagraniczne seriale komediowe, magazyny, reportaże, programy informacyjne i lekka rozrywka. Ale najważniejszą pozycją są filmy – stacja ma podpisaną umowę z największymi amerykańskimi wytwórniami kręcącymi w Holywood. ProSieben zajmuję się również własną produkcją filmów i seriali. W latach 1997 i 1998 ProSieben uruchomił okna reklamowe dla Austrii i Szwajcarii. W Austrii został stworzony również odrębny program informacyjny. W 2005 roku stacja miała 6,7 procent udziałów w niemieckim rynku.

Kabel 1 to stacja, której program skierowany jest głownie do widza powyżej 30 lat. Są to w przeważającej większości klasyczne filmy i seriale z ostatniego półwiecza takie jak np. „Dallas”. Do tego oczywiście odpowiednio sformatowane programy informacyjne, magazyny reportaże, a także programy w stylu „Najlepsze filmowe piosenki” itp. Swoją siedzibę Kanal 1 ma w Monachium, gdzie pracuje około 50 osób.

N24 to niemiecka telewizja informacyjna. Wystartowała w styczniu 1999 roku. N24 emituje programy informacyjne, dokumentalne, magazyny tematyczne, wywiady i reportaże przy współpracy z Discovery Channel. Prezentowane serwisy informacyjne mają profil ekonomiczny. Z N24 współpracują pozostałe wymienione wcześniej stacje koncernu ProSiebenSat1. korzystając z jej materiałów. W dni wolne od pracy i weekendy ramówkę dominują filmy dokumentalne, reportaże i programy life-style'owe. N24 współpracuje z EARTH-TV pokazując kilkanaście razy w ciągu dnia największe metropolie świata. Cała scenografia jest animowana w wymiarze 3-D. Siedziba stacja znajduje się w Berlinie, zatrudnia około 175 pracowników.

RTL Group

RTL to najpopularniejsza stacja telewizyjna za Odrą, jak podaje oficjalna strona udział w widowni w 2005 roku w grupie docelowej 14-49 lat wyniósł ponad 16 procent (całość ponad 13%), a udział w telewizyjnym rynku reklamy wyniósł 27 procent. Rozpoczęła nadawanie 2 stycznia 1984 jako drugi tego typu niemieckojęzyczny kanał i przez cztery lata korzystała z koncesji wydanej przez władze Luksemburga. W 1988 siedzibę stację przeniesiono do Kolonii. W swej ofercie programowej RTL podobnie jak Sat.1 skierowana jest do wszystkich dlatego w jej ramówce można znaleźć dosłownie wszystko: od programów informacyjnych (m.in. RTL Aktuell – główny program informacyjny nadawany o 18.45; Stern TV, Spiegel TV) przez rozrywkę (Milionerzy, Idol, Taniec z gwiazdami czy teleturnieje interaktywne), seriale komediowe, własne produkcje obyczajowe, seriale amerykańskie (np. Detektyw Monk lub Tajemnice Smallville) po sport (Formuła 1, skoki narciarskie, boks) i filmy.

RTL II to niemiecki kanał telewizyjny istniejący od 1993 roku. W przeciwieństwie do większości niemieckojęzycznych kanałów wchodzących w skład RTL Group nie jest nadawany z Kolonii, lecz z Grnwaldu pod Monachium. Od początku swego istnienia kojarzony był z bardzo niewybrednym repertuarem, przede wszystkim licznymi programami i filmami erotycznymi. Choć w 2001 r. zaprzestano emisji jakichkolwiek programów erotycznych, opinia ta ciągnie się za stacją do dziś. RTL 2 zasłynął także jako nadawca niemieckich edycji Big Brothera. Oferta programowa RTL 2 jest wyjątkowo rozrywkowa i komercyjna, obecnie składają się na nią oczywiście filmy i licencjonowane seriale (takie jak 24 czy Stargate SG-1), tzw. docu-soaps i docutainment, filmy animowane oraz programy muzyczne. Próby uzupełnienia ramówki poważnymi magazynami naukowymi i filmami dokumentalnymi spotkały się mieszaną reakcją widzów. Kanał jest krytykowany m.in. za to, że główne wydanie wiadomości RTL II bardzo wybiórczo dobiera emitowane informacje, zwłaszcza pod kątem młodego widza, np. jako druga wiadomość może ukazać się wydanie nowej płyty czy wejście na rynek nowej konsoli. Udziały wśród widowni 14-49 lat wyniosły w 2005 roku 6,5 procenta, w rynku reklam 6,2 procent.

VOX to stacja telewizyjna istniejąca od 1993. Nadaje dość lekki repertuar – seriale (np. Ally McBeal, Boston Public, Dr. Quinn), sensacyjne dokumenty, magazyny, a w weekendowe wieczory także filmy erotyczne. Siedzibą stacji jest Kolonia. Cieszy się sporą popularnością wśród polskich miłośników telewizji satelitarnej. Produkuje także własne formaty w takich dziedzinach jak kulinaria, lifestyle i motoryzacja. Udziały w widowni 14-49 lat w roku 2005 – 6,4 procent; w rynku reklam – 6,1 procent.

Super RTL to najstarszy niemiecki kanał telewizyjny adresowany do dzieci i młodzieży. Został uruchomiony w 1995 roku. Połowa jego udziałów należy do największego nadawcy komercyjnego na rynku niemieckim - RTL Group - a druga połowa do amerykańskiego koncernu Walt Disney Company. Stacja, jak prawie wszystkie niemieckie kanały RTL, nadawana jest z Kolonii. Oferta programowa składa się wyłącznie z programów dla dzieci i młodzieży. Ciekawostką jest, że strona Superrtl.de jest najpopularniejszą w Niemczech stroną dla dzieci. Udział w widowni w wieku 3-13 lat wyniósł ponad 25 procent. Udział w rynku reklamy – 3 procent.

N-TV to pierwszy niemiecki kanał informacyjny, który powstał w 1992 roku. Główne studia znajdują się Berlinie (serwis polityczny) i Kolonii (serwis ekonomiczny), zaś wiadomości giełdowe przekazywane są prosto z parkietu we Frankfurcie nad Menem. W N-TV pracuje około 50 dziennikarzy, którzy samodzielnie przygotowują materiały. Ponadto stacja posiada 7 korespondentóww Paryżu, Madrycie, Istambule,Paris Bliskim Wschodzie, Waszyngtonie i Rzymie. Na ofertę programową składają się serwisy informacyjne, polityczne, sportowe, zagraniczne, giełdowe, ekonomiczne i prasowe, także programy publicystyczne, dokumentalne oraz reportaże.