Ustrój demokratycznych Aten.

Demokracja ateńska była formą ustroju polis ateńskiej. Zazwyczaj uważa się, że trwała od początków VI do połowy IV wieku p.n.e., z przerwami. W V wieku populacja Aten liczyła około 300 tys. ludzi. Ateny były pierwszą i najważniejszą w czasach starożytnych demokracji.
Podstawą demokracji ateńskiej były rządy większości. Zgromadzenie wszystkich obywateli (tylko mężczyzn) brało udział w głosowaniu. Wybierani urzędnicy podejmowali ważne dla kraju decyzje. Demokracja znaczyła (i dla niektórych wciąż znaczy) równość w podejmowaniu decyzji. Istniało kilka przepisów i ograniczeń dotyczących władzy zgromadzenia, które nie pozwalało na przyjęcie prawa sprzecznego z innym.
Głosowanie odbywało się w miejscach publicznych, czasem przez fizyczny podział np. "Wszyscy którzy są za, idą na lewo", a czasem na piśmie. Głosować mogli tylko dorośli mężczyźni. Kobiety, dzieci, niewolnicy oraz obcokrajowcy, których wielu zamieszkiwało w Atenach, nie mieli prawa głosu.
Demokracja ateńska miała również słabe strony, choćby ograniczoną możliwość udziału w Zgromadzeniach Ludowych obywateli mieszkających poza Atenami. Szczególnie w okresie prac rolnych nie mogli oni sobie pozwolić na długą, pieszą wyprawę by wziąć udział w głosowaniu. Z drugiej strony na takich zgromadzeniach warto było być, by mieć oko na sprawy dotyczące wsi. Rozwiązaniem tego problemu było delegowanie z każdej wioski przedstawiciela, który by zadbał o interesy mieszkańców terenów wiejskich. Tak właśnie narodził się zawód posła. Krytykowano także długi czas podejmowania decyzji i procedury legislacyjnej, co w starożytności miało ogromne znaczenie. Nawet w wypadku zagrożenia państwa najważniejsze decyzje musiały jednak zapadać na Zgromadzeniu. Krytykowano ustrój demokratyczny za to, że waga głosu obywatela świadomego swej odpowiedzialności za polis była jednakowa z głosem niewykształconej osoby, której obce były sprawy całej społeczności.
Tak więc, w rezultacie tych ciągłych reorganizacji została ustanowiona tzw. Demokracja Ateńska. Sama nazwa pochodzi od wyrazów demos (lud) i kratos (władza) czyli dosłownie ludowładztwo. Oprócz całego mnóstwa drobniejszych zmian, opierała się ona głównie na możliwości udziału w zarządzaniu państwem wszystkich pełnoprawnych obywateli, którzy ukończyli 20 rok życia.
W historii świata nigdy nie było idealnego ustroju politycznego tzn. takiego, który by gwarantował interesy wszystkich obywateli, był niemożliwy do skorumpowania lub przeciwstawiał się zwykłej głupocie.
Myślę, że ten ustrój był dobry. Dzięki niemu w czasach współczesnych mamy także demokracje. Najważniejsze jest to, że władze sprawują ludzie wybrani przez ogół obywateli.