"Pierścień" Gustawa Herlinga-Grudzińskiego – streszczenie opowiadania.

Narrator usłyszał historię od dziewczyny o imieniu Titina. Dotyczyła tajemniczego pierścienia. Wydawała się nieprawdopodobna.
Neapolitańscy przyjaciele opowiadającego uważali, że jest ona niemożliwa. Wydarzyła się po wyzwoleniu Neapolu z rąk Niemców. Kilkadziesiąt lat później narrator wybrał się do pewnego introligatora Biagia, aby odebrać swoje książki, które oddał do oprawy. Wieczorem, przy winie, zaczęli obaj wspominać dawne czasy. Nieoczekiwanie z ust Biagia wypłynęła historia, którą staruszek słyszał już od Titiny. Zanim narrator opowiedział historię o pierścieniu przytoczył treść jednej z noweli Boccaccia. Opowiadała ona o obrabowanym kupcu Andreucciu, który spotkał w Neapolu złodziei. Razem z nimi postanowił ograbić grób biskupa pochowanego tego samego dnia. Podobno miał on na palcu kosztowny pierścień. Towarzysze kupca zostali przyłapani przez innych amatorów kradzieży, którzy zmusili ich do ucieczki. W grobowcu ukrył się tylko Andreuccio. On z kolei wystraszył ludzi chcących dokonać kradzieży, wśród których był nawet ksiądz. Dzięki temu wrócił do rodzinnej Perugii z drogocennym pierścieniem. Historia pierścienia, którą usłyszał narrator była trochę inna. W Neapolu stał stary kościół San Egidio, gdzie został pochowany arcybiskup z kosztownym klejnotem na palcu. Kościelnym w tym czasie był stary Matteo.
Miał około pięćdziesięciu lat, był małomówny i skryty. Z biegiem czasu zaczął nadużywać alkoholu. Pewnego dnia został okradziony od tamtej pory często z jego ust wydobywało się słowo „pierścień”. W sierpniu 1943 roku samoloty amerykańskie i angielskie zbombardowały Neapol. Kościół San Egidio zaczął płonąć. Nocą Matteo postanowił dostać się do grobowca i wykraść pierścień arcybiskupa. Po wejściu do mogiły ciężka płyta nagrobkowa ugodziła go w nogę. Nie zwracając uwagi na ból znalazł to czego szukał. Nagle w pobliżu pojawiło się pełno szczurów. Resztkami sił wyczołgał się z krypty. Znaleziono go rano ze zmiażdżoną nogą i pogryzioną przez szczury twarzą. Nie umarł, ale do miasta już nie wrócił. Nie miał też pierścienia, który w niewyjaśnionych okolicznościach zniknął. Opowiadano o nim wiele historii, z których powstała legenda. Pod koniec października samoloty niemieckie zbombardowały Neapol i tym razem kościół San Egidio został doszczętnie zniszczony.
Narrator uważa, że pierścień po stał się symbolem tęsknoty za pięknem, bogactwem i tajemniczością. Jego wartość wzrosła.