Przedstaw kolejne etapy dojrzewanie i edukacji Cezarego Baryki - głównego bohatera powieści Stefana Żeromskiego "Przedwiośnie"

Przedstaw kolejne etapy dojrzewania i edukacji bohatera powieści.

Głównego bohatera w „Przedwiośniu” Stefana Żeromskiego można uznać za małego buntownika. Autor poprzez swoje myśli i przelanie ich na papier tchnął życie w Cezarego. Już sam tytuł zdradza treść utworu. "Przedwiośniem" nazywamy okres, który poprzedza dorosłość, czas wiążący się z witalnością, miłością, zaangażowaniem i odpowiedzialnością. Dojrzewanie bohatera to również dorastanie do polskości, do patriotyzmu. Dzięki Żeromskiemu Baryka rodzi się w dalekiej Rosji. Czarusiowi niczego nie brakuje, jako jedynak jest rozpieszczany przez rodziców, ma zapewnionych nauczycieli, dorasta w atmosferze patriotyzmu i polskości. Szczęście kończy się jednak z chwilą wyjazdu ojca. Pozbawiony autorytetu z fascynacją biega na manifesty. Rewolucja staje się jego miłością. Cezary staje się arogancki i zbyt pewny siebie. Przeżywa pierwsze wtajemniczenia erotyczne. Nie jest już ukochanym jedynakiem, drwi z matki, jest kłótliwy i agresywny. Porażającym doświadczeniem i jednocześnie zwrotem w jego życiu jest śmierć matki i praca przy grzebaniu trupów. Uświadamia mu to, że rewolucja niesie tylko śmierć i zniszczenie. Czarek „Jakoś spoważniał, zesmutniał. Począł spostrzegać rzeczy i zjawiska, które dawniej nie wpadały mu w oczy". Kolejnym etapem dojrzewania jest ponowne spotkanie z ojcem. Cezary zaczyna odczuwać synowską miłość. Jego szczęście nie trwa jednak długo. Po śmierci ojca zostaje sierotą i zagubiony w obcym dla niego świecie stara się usamodzielnić. Wkrótce bierze udział w wojnie polsko-rosyjskiej, jest pochłonięty walką. Po wojnie rozpoczyna się kolejny etap życia Cezarego Baryki, który cały czas szuka sposobu na życie. Okazuje się, że Nawłoć staje się dla niego jedyną nadzieją na uleczenie dotychczasowych życiowych ran. Nawłoć staje się jego drugim domem. Uwikłany w męsko-damskie rozrywki wykorzystuje uległość kobiet - jest egoistą. W końcu sam staje się zabawką w dojrzałych kobiecych rękach. W miłości - tak jak w całym życiu - młody Baryka jest zbyt lekkomyślny i impulsywny, by być z ukochaną. Jest młodzieńcem o nieukształtowanym jeszcze światopoglądzie i niesprecyzowanej tożsamości narodowej (nie wie do końca, czy jest Polakiem, czy Rosjaninem) stanowiąc tym samym materiał podatny na wpływy i manipulacje innych ludzi. Zostaje postawiony w sytuacji rozdarcia wewnętrznego wobec dwóch różnych postaci: Antoniego Lulka i Szymona Gajowca. Jednak i tym razem nie potrafi się odnaleźć. Dlaczego więc maszeruje na Belweder? Cezary jest świadomy swego życiowego „bankructwa” i zdobywa się jedynie na akt szaleństwa. Zachowuje się jak człowiek zdesperowany, któremu wszystko jedno „Bo kimże w istocie był ten samopas puszczany, dziwny chłopiec, rojący piękne sny o szklanych domach, łokciem przepychający się przez splątany gąszcz najżywotniejszych spraw nowej ojczyzny". Cezary Baryka to człowiek nieszczęśliwy szukający własnego miejsca w świecie, miejsca, w którym nie będzie nikim.