Komendant Główny Policji

Komenda Główna Policji jest jednostką organizacyjną Policji przy pomocy, której Komendant Główny Policji realizuje zadania określone w ustawach i jest centralnym organem administracji rządowej, właściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego. KGP podległy jest ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.

Podstawy prawne działania Komendanta Głównego Policji:
- Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji,
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2005 roku w sprawie sposobu postępowania
przy wykonywaniu niektórych uprawnień policjantów,
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 września 1990 roku w sprawie określenia przypadków oraz warunków i sposobów użycia przez policjantów środków przymusu bezpośredniego,
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 lipca 2005 roku w sprawie szczegółowych warunków i sposobu postępowania przy użyciu broni palnej przez policjantów oraz zasad użycia broni palnej przez oddziały i pododdziały zwarte Policji,
- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 listopada 2000 roku w sprawie uzbrojenia Policji,
- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 30 listopada 2001 roku w sprawie umundurowania policjantów.

Do zakresu działania Komendanta Głównego Policji należy:
- inspirowanie i koordynowanie programów jednostek Policji,
- koordynowanie czynności operacyjno – rozpoznawczych i dochodzeniowo – śledczych, podejmowanych przez podległe jednostki Policji w celu wykrywania przestępstw i wykroczeń, oraz sprawnego ścigania sprawców,
- ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra,
- ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego,
- inicjowanie i organizowanie działań mających na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń,
- kontrola przestrzegania przepisów porządkowych i administracyjnych związanych z działalnością publiczną lub obowiązujących w miejscach publicznych,
- współdziałanie z policjami innych państw oraz ich organizacjami międzynarodowymi.

W Polsce Policja liczy ok. 100 tys. Osób, z czego 58% pracuje w pionie prewencji,
34% w kryminalnym, a pozostałe 8% w działach pomocniczych.

Poniższy schemat prezentuje strukturę Komendy Głównej Policji:

Spośród wyżej przedstawionych komórek organizacyjnych KGP należy zwrócić
uwagę na dwie z nich, o zasadniczym znaczeniu dla działalności całej Policji:

Pierwszą istotną jednostką organizacyjną policji jest Centralne Biuro Śledcze:

CBŚ jest jednostką organizacyjną KGP, którego zadaniem jest rozpoznawanie i skuteczne zwalczanie przestępczości zorganizowanej, a także transgranicznej, narkotykowej i gospodarczej:
- W ramach przestępczości kryminalnej CBŚ zajmuje się przestępstwami związanymi z terrorem, bronią, materiałami wybuchowymi i haraczami,
- W ramach przestępczości narkotykowej CBŚ zajmuje się przestępstwami związanymi z produkcją, handlem i przemytem narkotyków,
- W ramach przestępczości ekonomicznej CBŚ zajmuje się przestępstwami związanymi z korupcją, praniem brudnych pieniędzy, aferami bankowymi i giełdowymi.

Stan etatowy CBŚ na 1 stycznia 2006 rok wynosi 1773 osoby, a stan zatrudnienia CBŚ na 1 stycznia 2006 roku wynosi 1603 osoby.

Drugą istotną jednostką organizacyjną policji jest Centralne Laboratorium Kryminalistyczne KGP:

Zadaniem tej jednostki jest zapewnienie warunków do sprawnej działalności Policji w dziedzinie techniczno - kryminalistycznego zabezpieczania procesu zwalczania i zapobiegania przestępczości. Jako komórka organizacyjna Komendy Głównej Policji Laboratorium sprawuje nadzór nad pionem techniki kryminalistycznej Policji, w skład którego wchodzą laboratoria kryminalistyczne komend wojewódzkich Policji i Komendy Stołecznej Policji (jest ich łącznie 17) wraz z sekcjami zamiejscowymi funkcjonującymi w 28 byłych miastach wojewódzkich oraz 374 komórki techniki kryminalistycznej funkcjonujące w komendach miejskich, powiatowych i niektórych dużych komisariatach Policji.

W stan etatowy CLK KGP wchodzi 1764 techników kryminalistyki, którzy uczestniczą w oględzinach miejsc przestępstw i ujawniają oraz zabezpieczają na nich różnego rodzaju ślady kryminalistyczne, oraz 634 ekspertów kryminalistyki, którzy badają zabezpieczone ślady i dowody rzeczowe, wydając opinie kryminalistyczne.

Centralne Organy Administracji Rządowej wraz ze swoimi ogniwami terenowymi (najczęściej wojewódzkimi, a czasem powiatowymi i gminnymi) tworzą tzw. quasi – resorty, w skład, których wchodzą:
- Komenda Główna Policji pod zwierzchnictwem ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
- Komendy Wojewódzkie Policji w ramach administracji zespolonej pod zwierzchnictwem Wojewody,
- Komendy Powiatowe Policji w ramach administracji zespolonej pod zwierzchnictwem Starosty,
- Komisariaty Policji w ramach administracji zespolonej pod zwierzchnictwem Starosty.

Sukcesami Policji jest spadek liczby przestępstw i wzrost wykrywalność.
Poniższa tabelka prezentuje, jak zmieniła się ona w okresie kilku lat:

Rok Stwierdzone Wykrywalność
2005 1.379.962 58,6
2004 1.461.217 56.2
2003 1.466.643 55.2
2002 1.404.229 54.9
2001 1.390.089 53.8
2000 1.266.910 47.8

CBŚ zlikwidowało 20 wytwórni narkotyków i przejęło 173,5 kg amfetaminy, 59,5 kg haszyszu, 34,2 kg marihuany, 8,9 kg kokainy, 33,7 kg heroiny, 304,4 tys. szt. ecstasy, oraz 110 l BMK.

Oraz wzrost zaufania do Policji, które obrazuje poniższy wykres:

Jednymi z głównych problemów Policji są:
- korupcja
W 2004 roku 940 przypadków z 98.3% skutecznością wykrywania
W 2005 roku 1.852 przypadki z 99% skutecznością wykrywania
- przestępczość komputerowa
W 2004 roku 390 przypadków
W 2005 roku 568 przypadki
- napady na banki i inne obiekty
W 2003 roku 77 przypadków 1.253.000 zł. straty
W 2004 roku 70 przypadków 2.248.000 zł. straty
- pedofilia
W 2003 roku 1.786.957
W 2004 roku 1.904.1052
- przemoc w rodzinie
W 2004 roku 92.495 przypadków
W 2005 roku 96.773 przypadki
- przestępczość narkotykowa
W 1999 roku 15.628 przypadków
W 2000 roku 19.649 przypadków

Powyższe przypadki pokazują, iż wyżej wymienione problemy Policji z każdym rokiem rosną. Poruszają one społeczeństwem i z tego powodu są nagłaśniane przez media.