Właściwości sprężyste, Prawo Hooke, Prawo Ohma, Właściwości magnetyczne,

- ciała krystaliczne – których cząsteczki tworzą regularną strukturę. Należy do nich większość metali a także niektóre izolatory.
- ciała amorficzne – (np. szkło, wosk) o strukturze wewnetrznej podobnej do cieczy.
- polimery – naturalne np. wełna, kauczuk i sztuczne – ciała sztuczne.

Właściwości sprężyste.
Jeśli na ciało stale działamy siłą, ulega ono odkształceniu, przy czym może to być okształcenie sprężyste w przypadku, którego ciało wraca do pierwotnego kształtu i odkształcenie plastyczne, w którym ciało nie wraca do poprzedniego kształtu.
Prawo Hooke
Przyrost długości pręta ∆l jest wprost proporcjonalny do działającej siły F i początkowej długości pręta l_0 , a odwrotnie proporcjonalny do pola przekroju poprzecznego S pręta.
∆l~Fl0/S
Iloraz F/S ozaczamy literą p i nazywamy naprężeniem wewnętrznym.
Współczynnikiem proporcjanlości jest moduł Younga oznaczany literą E. Zależy on od rodzaju materiału. Prawo Hooke’a możemy zapisać zatem w innej postaci:

p=E∆l/lo

Moduł Younga informuje jakie naprężenie wewnetrzne panowałoby w pręcie, którego długość wzrosłaby dwukrotnie na wskutek rozciągnięcia.

Właściwości elektryczne ciał stałych.
Przewodniki to ciała dobrze przewodzące prąd a ciała słabo przewodzące bądź w ogole nazywamy izatorami.
Opór elektryczny przwodnika, to stosunek napięcia U przyłożonego między końce przewodnika do natężenia prądu l, który płynie przez przewodnik w wyniku przyłożenia napięcia.

R=U/l

Jednostkę oporu nazywamy jednym omem (1Ω)
Prawo Ohma:
Prawo Ohma mówi, że natężenie prądu stałego I jest proporcjonalne do całkowitej siły elektromotorycznej w obwodzie zamkniętym lub do różnicy potencjałów (napięcia elektrycznego) między końcami części obwodu niezawierającej źródeł siły elektromotorycznej.
Opór jest wprost proporcjonalny do długości l przewodnika a odwrotnie proporcjonalny do powierzchni jego przekroju poprzecznego S
R=pl/S

Współczynnik proporcjalności p można nazwać opoperm właściwym. Jest to wielkośc charakterystyczna dla każdej substancji.

Właściwości magnetyczne substancji
Każdy elektron wytwarza własne pole magnetyczne opisane przez tzw spinowy moment magnetyczny. Jest to cecha elektronu, podobnie jak posiadanie masy i ladunku. Orbitalny moment magnetyczny jest to wektorowa wielkosc fiziczyna. W atomach niektórych pierwiastkow orbitalne i spinowe momenty magnetyczne wszystkich elektronow kompensuja się w zajemnie. Takie atomy nie wytwarzaja wlasnego pola magnetycznego, sa to atomy diamagnetyczne. Atomo, których taka kompensja nie zachodzi wytwarzaja wlasne pole magnetyczne, to atomy paramagnetyczne. Substancje zlozone z atomow diamagnetycznych nazywamy diamagnetykami, np. cynk. Zlozone z atomow paramagnetycznych nazywamy paramagnetykami. Ferromagnetyki, naleza do nich niektóre ciala stale zlozone z atomow paramagnetycznych , charakteryzuja się tym ze w obszarach makrospopowych, zwanych domenami, wystepuje samorzutne uporzadkowanie momentow magnetycznych atomu.