Sprecyzowanie podstawowych zasad etyki branży ochrony osób i mienia.

Współcześnie problematyka etyki zawodowej uległa znacznemu poszerzeniu i uzyskała ogromną rangę społeczną. Problematyka ta dotyczy już nie tylko grup zawodowych tradycyjnie uchodzących pod tym wzglę¬dem za wyróżnione, lecz wszelkich.
Ja natomiast chciałbym ukazać swoje rozważania o podstawowych zasadach etycznych przedstawicieli takich, w zasadzie nowych, grup pracowniczych, jak pracownicy ochrony fizycznej osób i mienia.
Najbardziej fundamentalną zasadą etyki zapewne jest zasada poszanowania życia i zdrowia człowieka. Treść owej zasady najlepiej chyba ujął Kant nakazując, aby we wszystkich swoich działaniach traktować człowieka jako cel, a nigdy jako środek do osiągnięcia celu. Życie i zdrowie ludzkie należy stawiać zawsze na pierwszym miejscu przed innymi wartościami. Mienie ukradzione można odzyskać, natomiast życia utraconego na skutek nieprzemyślanego oporu wobec złodzieja nie odzyska się nigdy. Często ważniejsze jest, aby pracownik ochrony wiedział, czego mu robić nie wolno, od tego, co i juk ma robić. Ponadto z tytułu swej pracy ma pewne dodatkowe obowiązki, związane ze szczególnym przestrzeganiem norm prawnych.
Pracownik ochrony powinien postępować wobec zleceniodawcy, współpracowników, a także wobec konkurencji zgodnie z zasadą uczciwości. Uczciwość wobec zleceniodawcy przejawia się w nie przyjmowa¬niu zleceń mogących powodować konflikt interesów, nie ujawnianiu informacji uzyskanych w wyniku wykonywania zlecenia oraz w szczerej prezentacji możliwości i środków jakimi dysponuje firma ochronna. Uczciwość wobec współpracowników, szczególnie pracodaw¬cy, polega na nie czerpaniu ubocznych korzyści. Ponadto wskazane jest, aby pracownik ochrony informował kierownictwo swej firmy o wszelkich próbach udzielania mu przez kogokolwiek dodatkowych gratyfikacji w związku z wykonywanym zleceniem. Pożądane jest również, aby kierownictwo firmy okresowo sprawdzało podatność swoich pracowni¬ków na przekupstwo. O możliwości podjęcia tego rodzaju działań, pracownik powinien być zawsze informowany w chwili przyjmowania go do pracy. Uczciwość wobec kon¬kurencji zakłada również niestosowanie takich zabiegów jak podkupywanie pracownika, dumpingi, udzielanie nieprawdziwych informacji o możliwościach konkurencyjnej firmy.
Zasada rzetelności wymaga od pracownika uwzględnienia w realizacji swoich obowiązków kilku warunków.
Po pierwsze: przygotować się do wykonania zlecenia nabywając niezbędną wiedzę; po drugie: zadbać o dobrą formę fizyczną i psychiczną w trakcie wykonywania obowiązków; po trzecie: dołożyć wszelkich Starań, aby pracę swą wykonywać najlepiej jak potrafi. Należy podkreślić, iż postulat rzetelności jest również ściśle związany z niektórymi podstawowymi zasadami pracy pracownika ochrony, takimi jak zasada dokumentacji czy organizacji pracy.
Profesjonalizm jest pojęciem, które zrobiło ogromną karierę wraz ze zmianą systemu społeczno-ekonomicznego w 1989 roku. Na gruncie gospodarki rynkowej klient (dotyczy to oczywiście również klientów firm ochronnych) wymaga, aby za swoje pieniądze otrzymywać towar lub usługę na najwyższym poziomic. Należy zatem w swoich działaniach kierować się zasadą profesjonalizmu, opierać się na najlepszych wzorcach, najlepiej sprawdzanych metodach i najnowszych opracowaniach. Postępowanie nieprofesjonalne naraża na szwank dobro, a w pewnych przypadkach życic klienta, stąd tak ważne jest przestrzeganie tej zasady. Wynika z niej jeszcze jeden ważny postulat - na pracownikach ochrony spoczywa obowiązek
ciągłego podnoszenia swoich kwalifikacji i uzupełniania wiedzy na seminariach, kursach i szkoleniach organizowanych przez wyspecjalizowane placówki.
Pracownik ochrony powinien postępować zgodnie z zasadą lojalności zarówno wobec klienta, jak i firmy, w której pracuje. Wykonując pewne zadania może wejść w posiadanie informacji, które mogą być dla klienta niewygodne, kompromitujące czy wstydliwe. Pod żadnym pozorem nie wolno ich wykorzystywać w celach innych niż zapewnienie sprawnej i skutecznej ochrony. Zasada ta obowiązuje nie tylko w czasie wykonywaniu danego zlecenia, ale również. po jego zakończeniu. Podobnie sprawa przedstawia się w odniesieniu do relacji firma - pracownik. Nawet po zaprzestaniu pracy w jednej agencji i podjęciu jej w innej, nie można zdradzać informacji uzyskanych w poprzednim miejscu pracy.
Na podstawie dotychczasowych rozważań można określić podstawowe cele etyki zawodowej, jej społeczne funkcje i przydatność. Najogólniej biorąc, ma ona sprzyjać dobremu wykonywaniu zawodu.