WSTĘP
Co jakiś czas (przeważnie koło 3-4 miesięcy) nasz komputer potrzebuje oczyszczenia go ze wszystkich \"śmieci\". Musimy wtedy sformatować sobie dysk twardy (wystarczy jedynie partycję systemową. Potrzeba formatowania objawia się najczęściej bardzo spowolnioną pracą naszego Windowsa, zaśmieceniem systemu, wystąpieniem jakiegoś nieodwracalnego błędu czy też po prostu zepsuciem jakiejś funkcji, której nie jesteśmy w stanie naprawić. Formatowanie powoduje wymazanie z naszego dysku/partycji wszystkich informacji, dlatego wszystkie ważne pliki powinniśmy zapisać na płycie, bądź innej partycji, której nie zamierzamy formatować.
FORMATOWANIE
Formatowanie dysku jest procesem przygotowania dysku twardego lub innego nośnika danych do zapisu danych. Podczas formatowania zostaje zaadresowana struktura fizyczna dysku. Zostają zaznaczone cylindry i sektory. Formatowanie partycji jest wykasowaniem znaczników danych. Formatowanie nie usuwa danych. Usuwa jedynie znaczniki danych, nie usuwając samych danych. Istnieje wiele narzędzi służących do przeprowadzania tej operacji. Większe dyski mogą zostać podzielone na partycje, które zostaną sformatowane dla różnych systemów plików. Uszkodzony system operacyjny może zostać przywrócony do działania poprzez sformatowanie partycji na której się znajduje, i jego ponowne zainstalowanie oraz skonfigurowanie. Jest to dość drastyczna, ale często praktykowana metoda radzenia sobie z uszkodzeniami systemu oraz wirusami i innym złośliwym oprogramowaniem. Przed przystąpieniem do formatowania powinniśmy wykonać kopię zapasową ważnych dokumentów. Pod pojęciem formatowania wyróżniamy dwa różne procesy: formatowanie niskopoziomowe i formatowanie wysokopoziomowe. Ten pierwszy proces przygotowuje powierzchnię nośnika przez naniesienie niezbędnych dla komputera lub kontrolera dysku informacji wykorzystywanych m.in. do pozycjonowania głowic. Formatowanie wysokopoziomowe sprowadza się natomiast do stworzenia struktury danych niezbędnej dla oprogramowania, by prawidłowo korzystać z systemu plików.
BOOTOWANIE
Standardowe bootowanie odbywa się z napędu dyskietek - nam jest potrzebne bootowanie z CDROM-u - musimy to zmienić. Zmianę tych ustawień oferuje nam BIOS - podstawowy system obecny w każdym komputerze pozwalający na sterowanie wszystkimi urządzeniami podłączonymi do komputera - ich włączanie i wyłączanie - a także na testowanie i modyfikowanie pracy komputera. Aby wejść w menu BIOS-u musimy nacisnąć klawisz DELETE, gdy na naszym ekranie ukaże się 1 obraz (gdzie ładują się poszczególne elementy naszego komputera). Następnie klawiszem ENTER wchodzimy w Advanced BIOS Features. Kolejny krok to (również klawiszem ENTER) wejście w First Boot Device. W tym momencie pozostaje nam tylko wejście (także klawiszem ENTER) w menu wyboru urządzania bootującego. Wybieramy oczywiście CDROM. Nasz wybór musimy zapisać. Robimy to poprzez podwójne wycofanie się klawiszem ESC, naciśnięcie klawisza F10, wpisaniu y(yes) i zatwierdzeniu klawiszem ENTER. Po zapisaniu nasz komputer zostaje zresetowany. Po ponownym uruchomieniu komputera musimy włożyć płytę instalacyjną Windows XP do naszego napędu CD/DVD. Za chwilę na ekranie wyświetli się informacja „wciśnięcia dowolnego klawisza spowoduje rozruch z płyty CD” i tak też robimy wciskamy obojętnie jaki klawisz. Po zabootowaniu płyty następuje sprawdzenie konfiguracji systemu i załadowanie potrzebnych sterowników. Wreszcie po kilku minutach włącza się instalator. Klawiszem ENTER przechodzimy przez ekran powitalny do licencji. Tam zapoznajemy się z jej warunkami (lub się nie zapoznajemy i naciskamy F8, aby zgodzić się z nimi).
TWORZENIE PARTYCJI
Dobrze jest mieć choć 2 partycje - 1 systemową (na której będzie zainstalowany nasz Windows XP oraz sterowniki różnych urządzeń podłączonych do komputera - przy kolejnych formatowaniach wystarczy, że będziemy formatować tylko tę partycję) oraz 2 (na której zainstalowane będą różne programy, będziemy tam również przechowywać pliki). Partycje usuwa się za pomocą klawisza D, a tworzy się nowe za pomocą klawisza C - wystarczy podać jedynie pojemność partycji. Po utworzeniu partycji wybieramy tą, na której ma być zainstalowany nasz Windows XP. Następnie wybieramy rodzaj formatowania. Całkowite formatowanie zawiera się w opcji Formatuj partycję stosując system plików NTFS i taką też wybieramy. Potwierdzamy swój wybór, po czym wyświetli nam się komunikat ostrzegający przed skasowaniem wszystkich danych z dysku - naciskamy F (przejście do formatowania). W tym momencie rozpoczyna się właściwy proces formatowania, który może trochę potrwać. Cały czas będziemy widzieć pasek postępu, więc będziemy mogli spokojnie odejść od komputera na określony czas. Po sformatowaniu dysku następuje skopiowanie plików instalacyjnych (również może potrwać kilka minut i zresetowanie komputera. Po ponownym uruchomieniu komputera wyświetli nam się komunikat o rozruchu dysku CD. Absolutnie nie robimy nic (musimy przeczekać kilka sekund, ponieważ, gdy jeszcze raz zabootujemy płytę cały proces instalacji i formatowania będziemy musieli zacząć od nowa.
INSTALACJA SYSTEMU MICROSOFT WINDOWS XP
Po kilku sekundach uruchomi się graficzny instalator Windows XP. Przez całą instalację towarzyszyć nam będą informacje o nowinach w naszym Windowsie więc jeśli będzie nam się nudziło możemy sobie poczytać. Z lewej strony wyświetlany jest przewidywany czas do zakończenia instalacji (przeważnie jest on krótszy). Po kilku minutach od rozpoczęcia instalacji zostaniemy poproszeni o wpisanie numeru seryjnego naszego systemu - wpisujemy po czym naciskamy dalej. Standardowe ustawienia są zazwyczaj zgodne z naszymi preferencjami, więc nie musimy niczego zmieniać. Sprawdzamy, czy aby na pewno są zgodne i naciskamy dalej. W kolejnym oknie wpisujemy nasze imię (nick) i organizację (to nie jest konieczne:) Również po wpisaniu naciskamy dalej. Zostaniemy poproszeni o wpisanie nazwy naszego komputera (wybieramy taką jaka nam pasuje :) i naciskamy dalej. Przechodzimy do ustawień daty i godziny. Przez zegar znajdujący się właśnie w BIOS-ie powinny one być prawidłowe - jeśli komputer był kupowany w naszym kraju. Sprawdzamy czy są dobre (jeśli nie zmieniamy strefę czasową, datę i godzinę po czym naciskamy dalej. Ostatnim oknem jakie nam się wyświetli (tylko w przypadku posiadania karty sieciowej) jest komunikat o połączeniach sieciowych. Dobrze jest tu ustawić niestandardowe i odznaczyć cała usługę. Unikniemy kolejnej (być może zbytecznej) ikonki w systray\'u (prawa część paska zadań). Po zakończeniu instalacji będziemy mogli zainstalować kartę sieciową i połączenie razem ze wszystkimi sterownikami. W tym momencie następuje koniec naszej ingerencji w proces instalacji, która powoli dobiega końca - następuje już finalizowanie instalacji.
Po ukończeniu instalacji następuje restart komputera. Znów nie powinniśmy bootować płyty (nie może nam to już zaszkodzić, ale jest po prostu zbyteczne). Wyświetli się komunikat o poprawie wyglądu ekranu. Naciskamy ok, choć rozdzielczość i tak będziemy musieli jeszcze bardziej podnieść ręcznie. Następnie wyświetla nam się ostatnie okno konfiguracji. Zaznaczamy, że chcemy korzystać z autoupdate (jest to system automatycznych aktualizacji, których pełno w Windows XP). Ostatnią już opcją, jest wprowadzenie nazw użytkowników. Jeśli chcemy, żeby wszyscy użytkownicy komputera pracowali na 1 koncie - wpisujemy tylko 1. Zależne to jest tylko od naszych potrzeb. Nazwy mogą być dowolne (muszą być jedynie różne od gość, naszej nazwy podanej w instalacji i administrator). W ten oto sposób przebrnęliśmy przez cały proces instalacji, formatowania i tworzenia partycji. Pozostaje nam jeszcze proces instalacji sterowników i konfiguracji systemu, ale z tym nie ma już żadnych problemów.
KONIEC
AUTOR: DJ HACKER