Achilles i Hektor bohaterami wszechczasów

Achilles i Hektor to bohaterowie „Iliady” Homera. Obaj byli najdzielniejszymi i największymi wojownikami swoich wojsk, Achilles w obozie Achajów, Hektor wśród obrońców Troi. Wywarli olbrzymi wpływ na losy wojny. Pochodzący ze znakomitych rodów, doskonale wyszkoleni, władający biegle wieloma rodzajami broni, mężni i odważni stanowili wzorzec rycerza starożytnego. Moim zdaniem są oni także jednymi z największych bohaterów wszech czasów i postaram się to udowodnić kilkoma argumentami.
Na początku chcę napisać, że Achilles i Hektor, jak na wojowników przystało, dbali o sławę i honor, zarówno swój jak i rodziny, przekładając go ponad życie i własne szczęście. Dowodzi tego ich bezpośrednie starcie, do którego doszło po śmierci Patroklesa. Hektor wyrusza na nie mimo iż przeczuwa zbliżającą się śmierć. Jego zamiaru, podyktowanego obowiązkiem obrony Ojczyzny i troską o honor, nie zmienił nawet widok ukochanych, malutkiego dziecka i usiłującej go powstrzymać żony. Trojański heros pozostał na polu bitwy także po ucieczce reszty obrońców grodu, przerażonych gniewem Achillesa. Hektor ginie w nierównym pojedynku przeciw mającemu boskie wsparcie przeciwnikowi. Ale i Achill, decydując się na walkę udowadnia, że sława i honor są dla niego najcenniejsze, wie bowiem z wcześniejszych przepowiedni iż i on sam niedługo przeżyje pokonanego wroga.
W drugim argumencie chcę napisać, że Achilles był godny podziwu, ze względu na swą lojalność w przyjaźni z Patroklesem. Do jego pojedynku pod murami Troi doszło właśnie z chęci pomszczenia kompana. Po wygranej walce wyładował swą złość na ciele pokonanego wojownika. Nie miał zamiaru godzić się na pochówek Hektora, ale pod wpływem błagań Priama wyraził swój smutek i rozpłakał się. Nakazał namaścić zwłoki, godnie je przyodziać i zwrócić rodzinie. Achilles, był najdzielniejszym wojownikiem greckim, postrachem wszystkich Trojan. Był porównywany przez Homera do orla. W czasie walki: bezlitosny, okrutny i nieczuły. Gdy w czasie bitwy rzucał sie na szeregi wroga oni uciekali w popłochu. Taki w walce powinien być wojownik wszech czasów.
W ostatnim argumencie chcę napisać, że Hektor był podziwiany za swe opanowanie, rozwagę i mądrość. Był kochającym synem, mężem i ojcem, doskonałym wojownikiem walczącym w obronie swej ojczyzny oraz następcą tronu uwielbianym przez naród. W sytuacji zagrożenia, gdy grecy oblegali Troję, stanął na czele swych wojsk by walczyć z najeźdźcą, lecz pamiętał przy tym o czekającej w domu żonie i malutkim synku. Zawsze uważał przeciwnika za równego sobie, zarówno przed, w czasie, jak i po walce. Potrafił całościowo poświęcić sie sprawie, której się podjął. Hektor został przedstawiony przez Homera jako człowiek praktycznie doskonały, którego już w starożytności uważano za wzór do naśladowania i bohatera wszech czasów.
Mam nadzieję, że podałem wystarczającą ilość argumentów potwierdzających słuszność postawionej przeze mnie tezy. Według mnie Achilles i Hektor są bohaterami wszech czasów, pomimo, że żyli wieki temu, pamięć o Nich trwa do dziś. Już od najmłodszych lat poznajemy różne mity i opowieści, o wojnie i koniu trojański, o „pięcie Achillesowej”. Są bohaterami ponadczasowymi i na pewno przyszłe pokolenia będą o nich pamiętać