Edukacja szkolna ogniwem w procesie kształtowania kapitału ludzkiego

Proces kształtowania kapitału ludzkiego zaczyna się już w momencie narodzin i trwa praktycznie przez całe życie. Nie ulega jednak wątpliwości, że edukacja szkolna w największym stopniu wpływa na jego rozwój.
Wraz z pójściem dziecka do szkoły zaczyna się nowy etap w jego życiu, a także w życiu rodziców. Pierwszym problemem dla nich jest wybór odpowiedniej szkoły dla swojej pociechy. Dziś mogą wybierać między różnymi typami szkół. Oprócz publicznych istnieją szkoły prywatne, społeczne czy katolickie. W większości przypadków poziom nauczania w szkołach niepublicznych jest wyższy a uczniom poświęca się więcej uwagi, dzięki mniej liczebnym klasom. Dlatego dzieci uczące się w takich szkołach mogą liczyć na indywidualne podejście nauczycieli do każdego z nich, a rodzice nie muszą się martwić, że jakiś talent u ich potomnych nie został zauważony. Zwykle szkoły te w większym stopniu umożliwiają rozwijanie zainteresowań, czy różnych umiejętności, ale za edukację tam trzeba płacić. Mimo to trzeba pamiętać, że decydując się na zainwestowanie w kształcenie rodzice ponoszą bezpośrednie koszty, ale mogą oczekiwać korzyści w postaci wyższych dochodów w przyszłości ich dzieci bądź pracy dającej większe zadowolenie. Z drugiej jednak strony niektórzy ojcowie i mamy po prostu nie chcą by ich dzieci uczęszczały do szkół niepublicznych. Bezsprzecznym jest jednak fakt, że wybór dobrej szkoły to podstawowy czynnik wpływający na początki formowania kapitału ludzkiego drzemiącego w młodych ludziach. To właśnie szkoła już od najmłodszych lat zachęca do powiększania wiedzy. W nauczaniu początkowym często są to zabawy edukacyjne, przygotowujące do „prawdziwej” nauki w kolejnych latach. Później młodzież mobilizuje się poprzez organizowanie różnego typu konkursów czy olimpiad.
Lecz kapitał ludzki to nie tylko wiedza. To także zdrowie, którego ochronę szkoła musi zapewnić poprzez stałą opiekę lekarską, a także odpowiednie odżywianie, czy umiejętność znajdowania nowych rozwiązań, co może być kształtowane przez zachęcanie dzieci do twórczego myślenia. Wraz z dorastaniem dzieci zmienia się ich świadomość o otaczającym świecie a także drzemiących w nich możliwościach. Dlatego musi zmienić się także podejście nauczycieli. Stopniowo muszą zaczynać rozmawiać z podopiecznymi jak z osobami dorosłymi. Ważne jest też to, by wychowawca jak najlepiej poznał swych uczniów, aby w jak najlepszy sposób mógł pomóc w wyborze przyszłego zawodu, a co za tym idzie ukierunkowaniem nauki na odpowiedni tor.
Gdy młoda osoba kończy okres edukacji szkolnej, jest już w dużym stopniu przygotowana do wyścigu o miejsca pracy, czy indeksy na uczelniach. Już wie co chce robić w życiu i pragnie stale poszerzać swoje horyzonty. Kapitał ludzki będący jej częścią może być już w dużym stopniu wykorzystany ale cały czas powinien być rozwijany, ponieważ wraz ze wzrostem kwalifikacji i poziomu wykształcenia następuje stały wzrost wydajności osoby, a co za tym idzie i przyszłych zarobków.






Bibliografia:
· Nowa encyklopedia powszechna PWN, t.3, Warszawa 1996
· D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, „Mikroekonomia”, PWE, Warszawa 2000