Fizjologa człowieka / koło wsg bydgoszcz

Ciśnienie- jest to siła działająca na jednostkę powierzchni ściany naczynia wywierana przez krew, w czasie jej przepływu przez układ krążenia.
Skurczowe {120-140 mm hq}
Rozkurczowe {60-90 mm hq}
Cisnienie w organiźmie polega prawom grawit dorosły szer. 120% obwodu ramienia(rękaw do bad.ciś.)dzieci absurdalne wyniki.badanie 2 razy.
Nadciśnienie-
Skurczowe powyż. 160mm/hq
Rozkurczowe powyż. 95mm/hq
Krew:+płyn ustrojowy stanowiący ok. 7% masy ciała(5-5,5l) + składa się z osocza stanowiącego środowisko płynne i zawieszonych w nim elementów morfotycznych(krwinki czerw. i białych płytek krwi).
Fun. Krwi: + transportowa(trans. tlenu, skł. Energ.Wymi ciepła, oczy.organizmu) + obronna (rola układ. Biokrwink)
+ homeostatyczna(stabil,środowisk wew)
oddychanie- to wymiana gazów-O2,CO2 pomiędzy żywymi organizm. A otaczający go środowiskiem.
Podaż tlenu i usuwanie CO2odbywa się za pośrednictwem krwi dzięki czynności 2 układów(oddechowego i krążenia krwi).
Oddych zew. Wymiana gazowa z użyciem dróg oddechowych.
Oddych wew. Wymiana gazowa na poziomie komórkowym.
Drogi oddech górne- jama nosowa, gardło(jama ustna element wspólny z drogą pokarmową).
Drogi oddech dolne- krtań, tchawica, oskrzela, płuca(właściwy narząd wymiany gazowej).
Oskrzele gł prawe- krótsze i szersze niż lewe(dostaje się do niego większość ciał obcych, częściej zapalenie płuc dot strony prawej bo prąd powietrza łatwiej zanosi drobnoustroje na prawo niż na lewo).
Powierzchnia wymiany gaz płuc- wynosi 70-100m2(składa się na nią łączna powierzchnia wszystkich pęcherzyków płucnych których jest łącznie ok. 300mln w obu płucach).
Częstość oddechu- Niemowlęta 30-50/min
Małe dzieci 18-30/min
Dorośli 8-16/min
Średnia wentylacja minutowa u człowieka w spoczynku 600 ml x 10 oddechów = 6 litr powiet.
Skład gazowy- w pęcherzykach płucnych nigdy nie jest równy składowi powietrza atmosfery. Zrównanie takie oznaczałoby szybką śmierć organizmu, gdyż ciśnienie parcjalne CO2 w atmosferze jest zbyt niskie –średnio ok. 130 razy mniejsze niż w krwi tętniczej. Gwałtowny spadek poziomu CO2spowodowałoby uszkodzenie mózgu i w konsekwencji zaburzenia funkcji całego organizmu.
Pojemność przestrzeni nieużytej –(martwej) objętość powietrza zalegająca w drogach nie podlegająca wymianie gazowe: 150 ml.( stanowi ona pierwszą porcję powietrza wdychanego do płuc i dzęki temu skład powietrza w pęcherzykach płucnych nie podlega gwałtownym wahaniom.
Pojemność życiowa płuc-ilość powietrza jaką można usunąć z płuc z położenia najsilniejszego wdechu do najgłębszego wydechu:3500 ml(u sportowców 8000ml).
Pojem. uzupełniająca- ilość powietrza jaką możemy pobrać przez wzmożony, silny wdech zaraz po spokojnym, zwykłym wdechu 1500ml.
Pojem. Zalegająca- powietrze pozostające w płucach nawet po najsilniejszym wydechu:1000ml.
Pojem. Zapasowa- ilość powietrza jaka może być wydalana z płuc po spokojnym, zwykłym wydechu:1500 ml.
Nadmiar tlenu(hiperoksja)- jest szkodliwy. Długotrwałe oddychanie czystym tlenem jest toksyczne, powoduje tworzenie się nadtlenków i wolnych rodników; aktywnych chemicznie substancji uszkadzających strukturę organelli i błon komórkowych.
Metod badani ukł odde- * osłuchiwanie, *opukiwanie, * metody obrazowe(Rtg klatki piersio. W projekcji AP i bok, KT,RM,PET-CET,)
*spirometria, *wziernikowanie-bronchoskopia (z możliwością pobrania wymazu szczoteczkowego i wycinków).
Zdjęcie AP- dwa przejrzyste pola plucne, *leżący między nimi cień srodkowy utworzony przez duże naczynia, narządy śródpiersia oraz nakładające się w tym rzucie na siebie elementy kostne – kręgosłup i mostek.
* pole płucne ograniczone są przez części kostne żeber na tle pół płucnych widoczne są tylne i przednie odcinki żeber, nakładające się na siebie i krzyżując się ze sobą( odcinki tylne widoczne są wyraźnie i biegną od kręgosłupa ku dołowi i bokom, przednie słabiej zarysowane biegną ku dołowi i przyśrodkowo).
Zarys przepony tworzy łukowate wysklepienie ustawione wyżej po stronie prawej, gdzie zlewa się z zarysem watroby. Po stronie lewej zarys przepony graniczy z bańką powietrzną w żołądku.*pomiędzy zarysem przepony a boczną ścianą klatki piersiowej widoczne są obustronnie kąty przeponowo-żebrowe.