"Dzieje Tristana i Izoldy" streszczenie.

Tristan i Izolda to tytułowi bohaterowie legendy o średniowiecznych kochankach. Już w podaniach celtyckich można spotkać wzmianki na ich temat. I choć opowieść o nich powstała bardzo dawno, miłość tych dwojga nigdy nie straci swojego blasku.

Do pierwszego spotkania Tristana z Izoldą doszło po walce Tristana z Marchołtem. Chłopak wygrał pojedynek, lecz musiał za to zapłacić wielkim bólem i ranami – najprawdopodobniej byłyby one śmiertelne, gdyby nie uleczyła go Izolda. Ale do ich spotkania nie doszło od razu. Po walce z przeciwnikiem ranny rycerz poprosił, by jego ciało złożono na łodzi bez wioseł i pozwolono mu odpłynąć. Gdy przybił do brzegu nieznanego lądu znaleźli go rybacy. Widząc go w takim stanie, uznali że jedyną szansą na przeżycie będzie dla niego Izolda.

Do ponownego spotkania doszło kiedy Tristan wybrał się na poszukiwanie żony dla króla Marka. Król Marek uparł się, że poślubi tylko dziewczynę, której włosy przyniosły jaskółki. Miało to utrudnić znalezienie żony, ale Tristan wiedział do kogo należą złote kosmyki i wybrał się do Irlandii, żeby poprosić rodziców Izoldy o rękę w imieniu króla. Po zabiciu smoka, co było warunkiem ubiegania się o rękę Złotowłosej, Tristan mógł zabrac ją na statek i w końcu odpłynąć do Bretanii.

Za sprawą napoju miłosnego przyrządzonego przez matkę Izoldy młodzi ludzie zakochali się w sobie. Było to nagłe i niespodziewane uczucie, prawdziwa miłość.

Nie można było odwołać ślubu Izoldy i króla Marka, więc zakochani nie mieli szans na jawne spotykanie się ze sobą. Ich potajemne schadzki miały miejsce nocą, kiedy nikt nie mógł ich zobaczyć. Król Marek niczego nie podejrzewał, gdyż ufał obojgu, ale zawistne podszepty jego doradców skłoniły go do kilku podstępów, mających udowodnić winę Tristana.

Kochanków podstępem złapano i zapadł wyrok: mieli spłonąć na stosie. Tristanowi udało się uciec i w dniu egzekucji Izoldy zjawił się na miejscu przebrany za trędowatego. Dziewczynę oddano trędowatym, gdyż uznano, że to sroższa kara niż spłonięcie na stosie. Tym sposobem zakochani byli znowu razem.

Para zamieszkała w lesie moreńskim. Żyli tam przez jakiś czas spokojnie, aż do momentu, w którym ponownie wytropił ich karzeł. Król Marek dowiedział się o kryjówce i postanowił zaskoczyć Izoldę i Tristana. Jednak gdy znalazł się na miejscu dostrzegł, że śpią obok siebie, ale rozdzieleni „mieczem miłości”, co miało symbolizować czystość ich związku.

Po wizycie króla Tristan uznał, że popełnione przestępstwa mogą zostać im wybaczone i zaczął się starać o to, żeby Marek z powrotem przyjął Izoldę do zamku. Prośba została przyjęta, ale warunkiem była próba rozpalonego żelaza, którą Izolda przeszła pomyślnie. Niestety Tristan musiał wyjechać z kraju, gdyż podczas jednej z tajemniczych schadzek zabił sługę króla i musiał uciekać.

Po jakimś czasie Tristan próbując zabić w sobie uczucie do tej jedynej, bierze ślub z Izoldą o białych dłoniach. Nie dało to jednak efektu, gdyż ciągle jego myśli zaprzątała Złotowłosa. W końcu za namową przyjaciela odwiedza Izoldę w kraju, lecz ta nie poznając go – przepędza. Niezrażony Tristan ponawia próbę. Przez jakiś czas zakochani spotykają się, lecz nie trwa to długo. Tristan musi wyjechać.

Niedługo po tym zostaje śmiertelnie ranny, a jego ostatnim życzeniem jest zobaczenie ukochanej. Wysyła po nią swojego przyjaciela – Kahedryna. Znakiem mającym zwiastować przybycie Izoldy są białe żagle, powrót bez niej – czarne. Żona Tristana skłamała mu, że żagle są czarne, choć Kahedryn wiózł ze sobą Izoldę. Był to ostateczny cios dla Tristana – umarł. Izolda Złotowłosa widząc martwego kochanka położyła się obok niego i też umarła.