Dwa opisy ogrodu - dwa sposoby mówienia o naturze

praca pisana w 2 klasie liceum oceniona na 3

We fragmentach „Pana Tadeusza” i opowiadania „Pan” opisany jest ogród i sad owocowy. Mimo, że obaj autorzy opisują przyrodę to jednak robią to w różny sposób i ich koncepcje przedstawienia natury są inne.
Utwór Adama Mickiewicza i opowiadanie Brunona Schulza nie różnią się w znaczącym stopniu użytymi środkami stylistycznymi. W swoim dziele Mickiewicz używa dużej ilości epitetów – „w marchwi zielonej warkoczu, wysmukły bób...”, „cyprysy jarzyn; ciche, proste i zielone.”; porównań – „wtoczył się jak gość w buraki czerwone”, „jak pełnia pomiędzy gwiazdami”; personifikacji – „stoją jakby na straży w szeregach konopie”, „siedzi i zda się dumać o losach jarzyny”, „wysmukły bób obraca się na tysiąc stron”, które są bardzo charakterystyczne dla utworów wierszowanych i dają czytelnikowi bogaty obraz ogrodu warzywnego.
Bruno Schulz w swoim opowiadaniu używa wielu przymiotników „wysokie grusze, rozłożyste jabłonie”, „wielki, zdziczały, stary ogród”, które urozmaicają opis i nadają mu odpowiedniego wyrazu.
Oba utwory różnią się jednak sposobem przedstawienia ogrodu i ogólnym charakterem utworu. Mickiewicz ukazuje warzywnik w sposób zachwalający go. W utworze panuje spokój, harmonia i ład, a także tzw. „sielska atmosfera”. W opowiadaniu Brunona Schulza panuje tajemniczy nastrój, opisywany przez niego ogród wydaje się być niebezpieczny i zdradliwy. Schulz ukazuje także więcej cech negatywnych – ogród jest „opryskliwy i niedbały”.
Mimo, że w utworach tych występuje ten sam temat, to jednak jest on inaczej ujęty. Uważam, że jest to spowodowane faktem, iż autorzy żyli w różnych czasach i epokach i dlatego widoczne są różnice w ich sposobie odczuwania świata i odzwierciedlania go.