Witam, chciałabym dzisiaj porozmawiać z wami o coraz częstszym zjawisku spotykanym w Polsce, czyli znęcaniu się nad zwierzętami.
Wszyscy kochamy zwierzęta, czy to duże, czy to małe. Każdy kto ma jakieś zwierzątko w domu, wie jaki to jest trud i obowiązek, aby nie było głodne, by mogło zaspokoić swoje potrzeby, ale jest to także przyjemność, zabawa z nim, dostrzeganie jak dorasta, uczy się. Niektórzy ludzie uważają że psy, koty czy inne zwierzęta, to dar, ale inni postrzegają jej jako głupie, niepotrzebne. Wytłumaczę to na przykładzie: pewien 33-letni mężczyzna, przygarnął do siebie psa i przywiązał go łańcuchem do budy. Pewnego dnia ten oto człowiek w stanie nietrzeźwym, podszedł do tego psa, który wyczuł alkohol i ugryzł go. Mężczyzna zdenerwował się, przywiązał psa do tyłu samochodu i przejechał odcinek ok.2-4 km z prędkością 100km/h. sąsiedzi natychmiast powiadomili policje, lecz psa nie dało się już uratować. Tak więc widzicie drodzy rówieśnicy, jak brutalne może być znęcanie się nad zwierzętami, ale są też ,,lżejsze formy” takie jak: głodzenie, zły przewóz, gnębienie psychiczne i fizyczne. Kary za znęcanie się nad zwierzętami, są różne, od małych za małe przestępstwa, poprzez duże, którymi są karani tacy ludzie jak na powyższym przykładzie. Karami są: grzywny, zakaz posiadania zwierzęcia, a nawet pójście do więzienia.
Tradycje Światowego Dnia Zwierząt sięgają początku XX wieku. Przypada on 4 października, w dzień imienin św. Franciszka z Asyżu, patrona zwierząt. Zdarzenia takie, o jakich dziś wspominamy, pozwalają jednak wątpić w to, czy owe obchody coś zmieniają w naszym kraju, jeśli chodzi o stosunek do zwierząt. Z drugiej strony, coraz surowsze wyroki sądowe i reakcja społeczeństwa na przykłady sadyzmu w stosunku do psów, kotów, koni itd. pokazują, że stajemy się wrażliwsi na krzywdę naszych „braci mniejszych”. Może warto też pamiętać, że pomaganie zwierzakom to nie tylko korzyść dla nich samych. To także korzyść dla nas. Jak wynika z medycznych raportów, zwierzęta przyspieszają rozwój dzieci, zmniejszają poczucie samotności osób starszych, są opiekunami, przewodnikami, pocieszycielami, przyjaciółmi. Warto o tym pamiętać.