Charakterystyka Jagienki ze Zgorzelic.

Jagienka Zychówna jest jedną z głównych postaci występujących w powieści Henryka Sienkiewicza pt. „Krzyżacy”. Była ona córką Małgorzaty i Zycha ze Zgorzelic. Jej ojciec był walecznym szlachcicem i rycerzem. Jej matka zmarła, gdy dziewczyna miała osiem lat. Od tej pory to ona opiekowała się rodzeństwem i zajmowała gospodarstwem. Była bardzo urodziwą, młoda kobietą, więc miała również swych adoratorów – Wilka z Brzozowej i Cztana z Rogowej. Oboje bardzo zabiegali o względy Jagienki, jednak ona żadnego z nich nie widziała jako swojego przyszłego męża. Gdy spotykamy ją w powieści ma około 15 lat.

Nie brakowało jej cech kobiecych.. „Wszystko w niej było piękne: i wysmukła postawa, i szerokie ramiona, i piersi jak ze skały wykute, i czerwone usta, i modre oczki bystro patrzące”. Miała długie, ciemne włosy, które splatała w warkocz, „twarz rumianą jak zorza”, cerę „jak dojrzałe jabłko” i duże, niebieskie oczy. Była dość wysoka, szczupła i wysportowana.

Odznaczała się rezolutnością i zaradnością. Gdy jej ojciec wyjeżdżał na bitwę polowała, opiekowała się młodszym rodzeństwem i pilnowała gospodarstwa. Wykazała się wielką odwagą, gdy wyruszając za Zbyszkiem do lasu na polowanie pomogła mu zabić niedźwiedzia. Gdy Zbyszko i Macko wrócili do Bogdańca pomagała im, przynosząc jedzenie, pościel i rzeczy potrzebne do domu. Pokazała, że jest naprawdę dobrą i uczynną osobą. Była również dziewczyną z temperamentem, który odziedziczyła po rycerskich przodkach. Zawsze była wesoła, łagodna, uśmiechnięta i co najważniejsze naturalna, bo nikogo nie udawała. Można powiedzieć, że Jagienka była dziewczyną „do tańca i do różańca”. Na dworze księżnej Anny Danuty nabrała powagi i cech dystyngowanej damy. Mimo, iż interesowało się nią wielu mężczyzn, ona pozostała wierna Zbyszkowi do czasu, kiedy i on ja pokochał. Bardzo troskliwie opiekowała się chorym Jurandem. Po śmierci Danusi opiekowała się jej grobem, nie zważając na to, że jest to żona Zbyszka, przez którą jej nie pokochał. Była wyrozumiała i taktowna. Nie narzucała Zbyszkowi swojej miłości.

Jak na kobietę miała bardzo rozwinięte umiejętności. Jeździła konno po męsku jak również i po damsku. Strzelała z łuku, wspaniale władała bronią, potrafiła posługiwać się kuszą a także wspaniale pływała.

Jej dobroć cierpliwość zostaje w końcu nagrodzona. Po długim okresie żałoby Zbyszko dostrzega w towarzystwie lat dziecinnych piękna i godną miłości kobietę. Ich związek ku radości Maćka pobłogosławiony zostaje czwórką synów. Uważam, że Jagienka od początku stanowiła idealną kandydatkę na żonę dla Zbyszka. Pochodziła ze szlacheckiej rodziny, była piękna i urodziwa, nauczyła się być wspaniałą gospodynią. Stała się dojrzałą mądrą, poważną kobietą, która cierpliwie czekała na swoją miłość, a jej czekanie zostało wynagrodzone.