„Obrona Ojczyzny – prawo czy obowiązek”

„Obrona Ojczyzny – prawo czy obowiązek”




„Ojczyzna jest to wielki – zbiorowy - Obowiązek” – te słowa wypowiedział Cyprian Kamil Norwid w swoich „Myślach o Polsce i Polakach”. Dla mnie obrona mej Ojczyzny to przede wszystkim obowiązek, który w każdej sytuacji powinnam wypełniać. Postaram się to uargumentować w dalszej części mych rozważań.
W dzisiejszych czasach bardzo trudno zauważyć przejawy patriotyzmu wśród rodaków, mimo iż mówią na Jej temat mężowie stanu, dyskutują politycy
i tworzą wiersze poeci. O Ojczyźnie mówiło zawsze i pisało wielu znakomitych Polaków, jak np. Jan Kochanowski, Ignacy Krasicki, Adam Mickiewicz, Aleksander Kamiński.
Najlepszymi przykładami Polaków – patriotów, walczących w obronie swego państwa, są bohaterowie powieści „Kamienie na szaniec” Aleksandra Kamińskiego. Te autentyczne postacie, żyjące w okresie II wojny światowej wykazały się niebywałą odwagą, poświęceniem i miłością. Potwierdziły tym samym słowa Adama Mickiewicza z „Pana Tadeusza”: „Polak, chociaż stąd między narodami słynny, że bardziej niż życie kocha kraj rodzinny.” Alek, Rudy, Zośka i wiele innych, młodych ludzi połączyli ze sobą dwie bardzo ważne sprawy – Ojczyznę i ich własne życie. Wiedzieli, że by państwo mogło istnieć, to muszą podejmować wspólny obowiązek obrony nękanego przez wroga kraju. Chłopcy swoje niewyobrażalne przywiązanie do narodu wynieśli z domu. Miłość do Ojczyzny zaszczepili w młodzieńcach rodzice, którzy czynnie brali udział
w życiu społecznym rodaków. Ponad to otaczała ich specjalna atmosfera, która łączyła mocną więzią członków rodziny, była ostoją, zapewniała spokój, dodawała odwagi
i chęci do walki.
Śmiem twierdzić, że obowiązek, zawarty w temacie rozprawki, nie polega tylko na walce zbrojnej. Najczęściej kojarzymy patriotyzm z działaniami mającymi na celu przywrócenie wolności, niepodległości i sprawiedliwości społecznej, rzadziej – jako o uczuciu, rzetelnym wypełnianiu codziennych obowiązków. Obrońcą państwa jest człowiek, który nie zważa na korzyści materialne, lecz pragnie zrobić coś dla dobra kraju. Takimi właśnie postaciami byli nasi bohaterowie. Należeli do tajnych, podziemnych organizacji np. „Wawer”. Działania w ramach tego zgromadzenia polegały m.in. na rozlepianiu nalepek, afiszy, rysowaniu na murach, gazowaniu lokali, wybijaniu szyb, wywieszaniu flag narodowych i szykan wobec kanalii. Wbrew pozorom te akcje miały bardzo duży udział w walce i obronie narodu polskiego.
Pragnę też zwrócić uwagę, że wiele o Polakach i naszym patriotyzmie mówi Papież Jan Paweł II. „Ojczyzna jest darem i zadaniem” – oto słowa najwyższego zwierzchnika Kościoła z Watykanu z 1981r. Mnie najbardziej interesuje stwierdzenie „Ojczyzna jest zadaniem”. Uważam, że słowo „zadanie”, w tym przypadku jest równoważne z „obowiązkiem”. Sądzę, iż Papież miał na myśli ludzi walczących o kraj w powstaniach narodowych, szukających dla niego zrozumienia i poparcia na obcych ziemiach, a także żołnierzy podziemia czasów okupacji i osoby domagające się uzyskania suwerenności
i niezawisłości, które spędziły swą młodość w więzieniach, bądź byli w inny sposób represjonowani.
My żyjemy dziś w zupełnie innych czasach, dlatego może nas dziwić to nieprawdopodobne poświęcenie dla spraw polskiego narodu. Do obecnych obowiązków obrony państwa należy uszanowanie domu, symboli narodowych, troska o język, kulturę i tradycję, dbałość o dobre imię Polski
w świecie. Oznacza to także poszanowanie prawa i praworządności. Innym zadaniem jest bez wątpienia nasza uczciwa, solidna, odpowiedzialna praca oraz rzetelna i owocna nauka. Kolejnym ważnym obowiązkiem jest pomoc dla kraju,
w postaci odbycia służby wojskowej, obrony granic, wzajemnej solidarności
w czasie klęsk żywiołowych.
Znaczna jednak część obywateli liczy tylko na przetrwanie, zajmuje się wyłącznie swoimi sprawami. Jeszcze inni próbują za wszelką cenę burzyć spokój i rozbijać narodową jedność, by załatwiać swoje porachunki i zaspokoić swoje prywatne pragnienia.
Kończąc chcę zaznaczyć, że dla mnie obrona Ojczyzny jest przede wszystkim obowiązkiem. Nawet w czasach, kiedy nie jest konieczna walka zbrojna można działać dla dobra Polski. Wydaje mi się, że powiedzenia Cypriana Kamila Norwida: „Ojczyzna jest to wielki – zbiorowy - Obowiązek”
i Papieża Jana Pawła II: „Ojczyzna jest darem i zadaniem” są aktualne
w każdej epoce, a w chwili obecnej nabierają jeszcze bardziej szczególnej wymowy.