Pełny obrót Ziemi dookoła własnej osi wynosi 23h,56min,4sek czasu słonecznego(doba gwiazdowa). Między dwoma kolejnymi górowaniami Słońca na tym samym południku upływa 24h(doba słoneczna). Ziemia obraca się z zachodu na wschód. Wszystkie punkty położone na pow. Ziemi w czasie pełnego obrotu zakreślają okręgi w płaszczyźnie prostopadłej do osi obrotu (zmieniają położenie o 360*). Prędkość kątowa ruchu – zmiana położenia punktów w wyniku ruchu obrotowego, liczoną według miar kątowych. Jest podstawą obliczania różnicy czasu słonecznego. Urzędowy czas letni i zimowy wprowadza się w wielu państwach, ze wzglądu na oszczędność energi,przykładem jest Polska, czas słoneczny południka 15*E przyjmuje się jako zimowy,a czas. słon. połud. 30*E jako letni. Ziemia krąży wokół Słońca po orbicie w kształcie elipsy, z pręd. 29,8km/sek. Pełny obieg trwa rok, (365dni 5h 49min 9sek) Kształt orbity i położenie Słońca w jednym ognisku elipsy powoduje, że odległość Ziemi od Słońca zmienia się w ciągu roku. Najmniejsza jest 2 stycznia i wynosi 147mln km, największa 3lipca-152 mln km. W czasie ruchu obiegowego dookoła Słońca oś Ziemi zachowuje stały kierunek i stałe nachylenie do płaszczyzny orbity, wynoszące 66*33’. Im wysokość Słońca jest większa, tym ilość ciepła dostarczanego na jednostkę powierzchni jest znaczniejsza, przy małej wysokości zwiększa się oświetlana pow. i energia cieplna ulega rozproszeniu. Ekliptyka droga, której płaszczyzna (nachylona jest do płaszcz. równika pod katem 23*27’) pokrywa się z płaszczyzną orbity ziemskiej, ruch Ziemi dookoła Słońca powoduje, że Słońce w ciągu roku widoczne jest na tle różnych gwiazdozbiorów, wykonuje pozorny ruch po sferze niebieskiej. Miejsca przecięcia płaszczyzny ekliptyki z płaszczyzną równika to punkty równonocny wiosennej i jesiennej, punkty największych odchyleń obu płaszczyzn to przesilenia letnie i zimowe.