Nukleony to wspólna nazwa protonów i neutronów. Są to podstawowe cząstki elementarne tworzące jądro atomowe atomu.
Nuklid - jądro atomowe o określonej liczbie protonów i neutronów. Nuklidy można podzielić na grupy: -nuklidy posiadające stałą liczbę protonów, różniące się liczbą neutronów; -nuklidy, o stałej liczbie neutronów(izotony); -Izobary - nuklidy o równej liczbie masowej (tej samej liczbie nukleonów w jądrze), lecz różniące się ładunkiem; -nuklidy o identycznych liczbach masowych i ładunkach, ale różniące się stanem kwantowym; atomy posiadające takie jądra są nazywane izomerami jądrowymi.
Liczba atomowa- określa ile protonów znajduje się w jądrze danego atomu. Liczba atomowa jest podstawą kolejności występowania pierwiastków w układzie okresowym i z tego powodu nazywana jest także liczbą porządkową.
Liczba masowa - wartość opisująca liczbę nukleonów (protonów i neutronów) w jądrze (w nuklidzie) określonego izotopu atomu danego pierwiastka.
Izotopy - to atomy, które posiadają tę samą liczbę protonów, ale różnią się liczbą neutronów. Izotopy różnią się masą atomową, ale należą do jednego pierwiastka i mają niemal identyczne własności chemiczne.
Izobary – jądra atomowe o równej liczbie masowej A, różniące się liczbą atomową Z (czyli atomy różnych pierwiastków, mające tę samą liczbę nukleonów).
Powłoka elektronowa (poziom energetyczny) - zbiór stanów kwantowych o tej samej wartości głównej liczby kwantowej. W chemii za powłokę elektronową wokół danego atomu uważa się zbiór orbitali atomowych mających tę samą główną liczbę kwantową n. Kolejnym wartościom n przypisane są kolejne powłoki: K, L, M, N, O, P i Q
Orbitale atomowe - orbitale te opisują wszystkie elektrony, które w danym momencie nie uczestniczą w tworzeniu wiązań chemicznych ale są przypisane do określonych jąder atomowych.
Orbitale molekularne - orbitale te opisują elektrony w cząsteczce, które w danym momencie mogą (ale nie muszą) tworzyć wiązania chemiczne. Orbitale molekularne dzielą się z kolei na: orbitale wiążące - w których elektrony posiadają niższą energię niż gdyby przebywały na swoich orbitalach atomowych i nie uczestniczyły w tworzeniu wiązania; orbitale antywiążące - w których elektrony posiadają wyższą energię niż gdyby przebywały na swoich orbitalach atomowych.; orbitale niewiążące - w których elektrony posiadają taką samą energię jak gdyby przebywały na swoich orbitalach atomowych
Wiązanie koordynacyjne- rodzaj wiązania istotą, którego jest uwspólnienie pary elektronowej między dwoma atomami
Elektroujemność to miara tendencji do przyciągania elektronów przez atomy danego pierwiastka, gdy tworzy on związek chemiczny z atomami innego pierwiastka. Bardziej elektroujemny pierwiastek "ściąga" do siebie elektrony tworzące wiązanie z atomem mniej elektroujemnym, co prowadzi do polaryzacji wiązania.
Hybrydyzacja przekształcenie funkcji orbitalnych, polegające na "skrzyżowaniu" dwóch lub więcej orbitali atomowych, na skutek czego powstają orbitale zhybrydyzowane, posiadające inny kształt i energię od wyjściowych orbitali. Teoria hybrydyzacji orbitali została stworzona, aby wyjaśnić zmienną wartościowość pierwiastków
Wiązanie kowalencyjne to rodzaj wiązania chemicznego. Istotą wiązania kowalencyjnego jest istnienie sprzężonej pary elektronów, które są współdzielone przez oba atomy tworzące to wiązanie.