"Która panna dla rycerza?" - charakterystyka Danusi.

Jedną z bohaterek powieści Henryka Sienkiewicza, pt.: "Krzyżacy" jest Danusia Jurandówna. Była ona córką Juranda, możnego rycerza ze Spychowa. Matka jej została zamordowana przez Krzyżaków, kiedy ta była jeszcze małym dzieckiem. Była dwórką na dworze księżnej Anny Danuty.
Była bardzo młodą kobietą o zdumiewającej urodzie, o czym świadczy cytat: "Na głowie miała wianeczek, włosy puszczone- po ramionach, suknię niebieską i czerwone trzewiki z długimi końcami. Stojąc na ławce wydawała się małym dzieckiem, ale zarazem przecudnym jakby jakowaś figurka z kościoła albo z jasełeczek..."
Była utalentowana muzycznie, ponieważ pięknie śpiewała i grała na lutni. Była radosna, dziecinna i spokojna, a także odważna. Przykładem jej odwagi było to, że prosiła o łaskę dla Zbyszka u króla Władysława Jagiełły. Na przeciwności losu reagowała łzami. Na jej twarzy bardzo często gościł smutek. Często pogrążała się w marzeniach i wspomnieniach. Danuśka miała bardzo poetycką naturę. Była nieśmiała, umiała się przeciwstawić. Nie była pewna siebie,nie potrafiła walczyć o swoje szczęście. Sprawia wrażenie, jakby się czegoś bała. Bardzo łatwo mozna było ją zranić, zawstydzić.
Córka Juranda to jeszcze prawie dziecko, ale ma wiele wdzoęku. Podoba mi się jej delikatność i wrażliwość. Jej charakter i osobowość nie są jeszcze dobrze ukształtowane, ale to się z czasem zmienia. Imponują mi jej dobre maniery. Brak jej wyrazistych cech kobiecych. W razie trudności potrafiła wykazać się silnym charakterem. Jest doskonałym obiektem młodzieńczego uczucia Zbyszka. Myślę, że byłaby lepszą żoną od Jagienki Zychównej dla głównego bohatera tej książki.