Charakterystyka Balladyny

Balladyna to tytułowa bohaterka dramatu Juliusza Słowackiego. Jest ona starszą z dwóch sióstr. Matka uznaję ją za dobrą córkę, która dostanie bogatego i dostojnego męża. Balladyna to prosta dziewczyna przywiązująca dużą wagę do swojego wyglądu. Ma kruczoczarne włosy i czarne jak węgiel oczy. Jej późniejszy mąż Kirkor, zachwycając się urodą dziewczyny, mówił o niej „Starsza jak śnieg...ta z alabastrów...ta mam pod rzęsą węgle...a ta zaś jako noc biała nad rankiem”
Tytułowa bohaterka to ambitna egoistka o słabej psychice, która nie potrafi zapanować nad swoimi emocjami oraz wpada wściekłość i agresję. Często kłamała o czym świadczą jej słowa : „O panie jeśli w zamku są czeluście, z czeluści ogień bucha, a ty krzesz wskoczyć to
wskoczę”. Jest ona bardzo leniwa, gdyż zrzucała większość obowiązków na Alinę. Nic nie może jej zadowolić.. Kiedy rankiem zbierała w lesie maliny, powiedziała: „Wolę noc ciemną niż taki poranek.”
Balladyna zapomina o matce i zachowuje obojętność wobec swojej siostry. Kiedy wdowa broni swej córki: „Lecz Balladyna to samo mówiła. W sercu i w myśli. Wierzaj mi rycerzu i Balladyna kocha matkę starą”, główna bohaterka zwraca się do Kirkora: „Bałabym
poczwarą, niegodnej twojej ręki żebym się matki kochanej wyrzekła. Prócz matki, siostry wszystko ci poświecę”. Te słowa świadczą tylko o tym, że dziewczyna jest bardzo przebiegła. Balladyna to zimna osoba, gdyż po tym jak została królową nie chciała się przyznać się do
swojej matki, bo się jej wstydziła. Zdarzyło się także tak, iż zaprała się własnej rodzicielki przed ludźmi oraz wypędziła ją z podwórza w czasie burzy, a to czyn godny najwyższej pogardy. Bohaterka przeżywała tortury w czasie zeznań matki, ponieważ bała się straty trony. Długo zmuszała ją do tego aby wydała na siebie wyrok śmierci.
Ulubionym kolorem Balladyny jest czerwony. Kojarzy się jej on z krwią oraz Malinami, które zbierała w lesie. Główna bohaterka po kolei dopuszczała się zabójstw : siostry, męża Kirkora, rycerz i matki. Przestępstwa, których dokonała nie przeraziły jej. Była zdecydowana na życie w zbrodni : „Będę żyła jakby nie było Boga”. Po pierwszym dokonanym morderstwie na jej czole pojawiło się piętno kainowe.
Balladyna to postać negatywna, która posunęła się do najgorszego grzechu –zabójstwa człowieka