Unia Europejska jest najważniejszą organizacją polityczną i gospodarczą kontynentu. Jej celem jest zarówno współpraca jak i integracja krajów członkowskich oraz zapewnienie stałego i zrównoważonego wzrostu gospodarczego. UE zajmuje się także zwiększeniem stabilizacji gospodarczej i politycznej oraz podniesieniem poziomu życia obywateli. W obecnej chwili w skład organizacji wchodzi 25 państw członkowskich; Austria, Belgia, Cypr, Czechy, Dania, , Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Polska, Portugalia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Wielka Brytania i Włochy.
Polska zaczęła współpracę z Unią Europejską w 1991r., a w 1994r. uzyskała status członka stowarzyszenia wraz z tzw. Białą Księgą zawierającą normy prawne, aspekty życia społecznego i gospodarczego obowiązujące w krajach organizacji. Warunkiem pełnego członkostwa jest dostosowanie dotychczasowych norm do unijnych. W konsekwencji od 1 maja 2004r. Polska prawnie rozpoczęła współpracę z organizacją.
Przystąpienie do Unii Europejskiej oznaczało dla Polski wiele korzyści, ale również pewnych kosztów.
Zgodnie z Traktatem o Unii Europejskiej, obywatelem Unii jest każda osoba, która posiada narodowość państwa członkowskiego. Obywatelom europejskim przysługują prawa i obowiązki wynikające z prawa europejskiego. Obywatele naszego kraju korzystają z bezwizowego przekraczania granicy Unii, jest to szczególnie ważne dla młodych Polaków, gdyż nowe miejsca pracy w naszym kraju oraz swoboda wyboru miejsca pracy w państwach Unii pozwalają im realizować marzenia i ambicje. Otwarty rynek wspólnotowy, a co za tym idzie wzrost konkurencji światowej, stawiają przed obywatelami Unii przymus doskonalenia swojej wiedzy. Społeczeństwo ma prawo do podejmowania nauki w różnych krajach członkowskich, jak również do udziału w programach edukacyjnych .
Kolejną korzyścią wynikającą z przystąpienia Polski do organizacji jest integracja ekonomiczna i polityczna. Nawiązując do integracji ekonomicznej moim obowiązkiem jest wspomnieć, iż wiąże się ona z rozwojem społeczno-gospodarczym. Integracja ekonomiczna oznacza zbliżanie się do siebie państw integrujących się. Jej celem jest powstanie jednolitego systemu gospodarczego. Wiąże się to ze strefą wolnego handlu oraz ze zniesieniem ceł państw integrujących się oraz ograniczeniami ilościowymi wzajemnego przepływu towarów. Z czasem została utworzona unia celna, która oznaczała swobody przepływ towarów, siły roboczej, kapitału i usług. Rozwój społeczno-gospodarczy Polski umożliwiły wpływy z budżetu europejskiego (nowe miejsca pracy, wzrost funduszy pomocniczych, wzrost kwot przeznaczonych na rozwój gospodarki, zwielokrotnienie napływów inwestycji zagranicznej).
Jeśli chodzi o integrację polityczną to oznacza ona proces zbliżania się do siebie systemów politycznych. Ostatecznym celem takiego procesu jest powstanie albo jednego państwa ponadnarodowego, albo pogłębienie współpracy politycznej między państwami.
Priorytetową korzyścią jest także fakt, że Polska otrzymuje od UE duże wsparcie finansowe. Szczególnie regiony biedniejsze i przygraniczne korzystają z bezzwrotnych funduszy, np. przy rozbudowie dróg czy wodociągów.
Jak już wcześniej wspomniałam, przystąpienie do Unii wymaga pewnych kosztów. Istnieje konkurencja nowoczesnych wyrobów przemysłowych Unii wymusza unowocześnienia polskiej produkcji i podnoszenie konkurencyjności wyrobów przemysłu i rolnictwa. Przystąpienie wymusza również konkurencje na rynku pracy, powoduje konieczność podnoszenia kwalifikacji zawodowych, uczenia się języków obcych, poznawania kultury i zwyczajów panujących w krajach Unii.
Nie mogę jednak pominąć faktu, że Polska musi płacić składki członkowskie w wysokości około 1,3 % PNB. Mimo wszystko stwierdzam, że przystąpienie Polski do Unii kształtuje obraz naszego kraju, co niewątpliwie jest korzystne. Każde z wymienionych kosztów wpływa na rozwój Rzeczypospolitej. Uważam, że po wieloletnim zacofaniu, Polska wstępując do „rodziny państw unijnych” zrobiła krok do przodu, krok tak bardzo oczekiwany przez społeczeństwo, by polepszyć byt i komfort życia. Niestosowne jest wymieniać koszty, jakie Polska musi ponieść, by móc stać się państwem nowoczesnym i budzącym szacunek, państwem, które ma znaczenie na arenie międzynarodowej, bo przecież te wartości, te korzyści , które nabyła są bezcenne i z pewnością oddadzą swoje plony w przyszłości. Należy zadać sobie pytanie: jakim krajem byłaby dziś Polska, gdyby nie przystąpiła do Unii?
[email protected]