Święta Agnieszka Rzymska

Św. Agnieszka urodziła się około 291 r. w Rzymie. Nie wiemy o niej dużo ale wiadomo, że była jedną z najbardziej chrzczonych świętych w średniowieczu. Gdy miała 12 lat w Rzymie za cesarza Dioklecjana wybuchły prześladowania chrześcijan. Rodzice jej byli chrześcijanami. Św. Agnieszka została, więc wychowana zgodnie z zasadami tej wiary. W młodym wieku całą swoją duszą pokochała Boga. Postanowiła również dla Niego do końca życia pozostać dziewicą. Pochodziła z bogatego rodu, ale mimo to żyła bardzo skromnie. Nie liczyły się dla niej żadne bogactwa czy rzeczy materialne.

Uczyła się w żeńskiej szkole. Któregoś dnia, około roku 304, gdy wracała do domu została zauważona przez Symfoniusza, syna naczelnika miasta. Święta Agnieszka bardzo się spodobała dla młodzieńca. Postanowił zdobyć jej rękę, chodził kilkakrotnie do jej domu z coraz to droższymi prezentami, ale za każdym razem ona odmawiała. Odpowiadała mu, że jest zaręczona z „z Innym, Który jest o wiele bogatszy". Symfoniusz nie rozumiał, o kogo chodzi jego wybrance, ale gdy dowiedział się, że ona jest chrześcijanką - domyślił się. Postanowił złamać jej opór i wydał ją dla ojca swego, który był bardzo zły, że Św. Agnieszka nie chciała poślubić jego syna. Postanowił aby była ona torturowana aż się nie wyrzeknie swojej wiary. Niewiasta była nieugięta. Podczas tortur miały miejsce cudowne znaki, które nawróciły ponad 160 pogan!

Tortury nic nie dały, Agnieszka była uparta. Odesłano ją, więc do domu publicznego, ale jej postać budziła taki szacunek, że nikt z grzesznych młodzieńców się do niej nie zbliżył. Był jeden, najodważniejszy ze wszystkich, i został on porażony ślepotą i upadł w konwulsjach. Agnieszka wyszła, więc z domu niepokalana i nadal była czystą małżonką Chrystusa. Zalotnicy podburzali sędziego, który skazał świętą Agnieszkę na tortury. Na widok wniesionych narzędzi do tortur i ognia Agnieszka została niewzruszona. Gdy Agnieszka wyszła cało z tortur postanowiono spalić ją na stosie. Ponownie wyszła cało, zabito ją przez ścięcie.

Legenda mówi, że święta Agnieszka całkowicie obnażona została rzucona na pastwę spojrzeń tłumu. Wtedy również stał się cud, okryła się ona płaszczem włosów.

Kilkanaście lat po śmierci męczennicy Agnieszki, gdy w Rzymie panował Konstanty Wielki w miejscu jej śmierci nakazał on postawić świątynie w dowód wdzięczności. Gdy córka cesarza była chora, modliła się nad jej grobem i wyzdrowiała. W świątyni został założony żeński klasztor. Obecnie w miejscu śmierci znajduje się Pizza Navona(jedno z najpiękniejszych miejsc Rzymu).

Święta Agnieszka jest patronką dzieci, panien i ogrodników.

Jej wspomnienie obchodzimy 21 stycznia.

Święta Agnieszka przedstawiana jest na obrazach jako młoda dziewczyna w żółtych szatach. Na Zachodzie przedstawiana jest również z barankiem (wywodzi się to od jej imienia z łac. Agnus, które oznacza baranek).

W dniu jej święta błogosławione są przez papieża dwa baranki, które są potem ostrzyżone i z ich wełny robione są paliusze dla nowych metropolitów Kościoła Katolickiego.

"Wszechmocny i wieczny Boże, wybrałeś słabych na tym świecie, by zawstydzać silnych. Dzisiaj obchodzimy dzień męczeństwa świętej Agnieszki. Niech będzie nam dozwolone, tak jak jej, pozostać stale w naszej wierze. Amen.”

Wybrałam sobie świętą Agnieszkę Rzymską jako patronkę, ponieważ bardzo spodobało mi się bardzo jej krótkie, ale bardzo odważne i ciekawe życie.