Recenzja kontrowersyjnej książki Dana Browna "Kod Leonarda da Vinci".

"Kod Leonarda Da Vinci" został wydany w 2003r. i został okrzyknięty "thrillerem wszechczasów". Dotychczas sprzedano ok. 40 mln egzemplarzy książki. Jej autor Dan Brown jest najbardziej kontrowersyjnym autorem literatury sensacyjnej ostatnich lat. Absolwent Amherst College i Phillips Exeter Academy, przez kilka lat wykładał literaturę angielską i scenopisarstwo. Jego "Kod Leonarda da Vinci" pobił wszystkie rekordy popularności, 19 maja na ekrany kin wchodzi ekranizacja "Kodu..." w reżyserii Rona Howarda. W rolach głównych Tom Hanks (Robert Langdon) i Audrey Tautou (Sophie Neveu). Bohaterem książki jest wykładowca na Harvardzie, historyk i badacz symboli Robert Langdon, który wraz z Sophie Neveu próbuje rozwikłać zagadkę śmierci kustosza Luwru (a zarazem dziadka Sophie) Jacquesa Sauniere. Aby dowiedzieć się kto zabił swojego dziadka Sophie wraz z Langdonem muszą rozwiązać wiele zagadek związanych z zakonem Syjonu, do którego m.in należeli Leonardo Da Vinci, Isaac Newton czy Victor Hugo. W Luwrze zostało popełnione morderstwo. Ofiarą jest Jacques Sauniere. Policja wzywa na miejsce zbrodni przebywającego akurat w Paryżu Roberta Langdona. Langdon miał się tego dnia spotkać z kustoszem. Na miejscu zbrodni Sauniere pozostawił rysunki i napisy wykonane w ostatnich chwilach swego życia częściowo własną krwią. Mają one pomóc w odkryciu zagadki jego morderstwa. Langdon nawet się nie domyśla, że kapitan policji, Bezu Fache, na podstawie tych śladów doszedł do wniosku, iż mordercą jest właśnie Langdon. Pomocy bohaterowi udziela Sophie Noveu, specjalistka od kryptologii, a równocześnie wnuczka zamordowanego. Od tego, czy uda im się rozwikłać pozostawioną przez jej dziadka zagadkę zależy nie tylko los Langdona, ale przyszłość świata. To nie żart, bo zagadka związana jest z Zakonem Syjonu, który od wieków strzeże tajemnicy Graala. Akcja toczy się bardzo szybko, posiada wiele niespodziewanych zwrotów, nie pozwala praktycznie na chwilę wytchnienia, do tego czyta się ją szybko i przyjemnie.
Zagadki w powieści są naprawdę ciekawe i łączą historię sztuki oraz klasyczne wątki kryminalne w wyjątkowo przemyślany i bystry sposób. Kontrowersyjne ciekawostki z życia Chrystusa (które nie muszą być prawdą) nadają powieści dodatkowego smaczku. Polecałbym tą książkę wszystkim, nie tylko fanom Browna czy też kryminałów, ale osobom, które chcą po prostu poznać fenomen jej popularności (tak jak ja).
Dla wielu ludzi przerażająca może być ilość stron, które posiada ta książka, ale zapewniam, że czyta się ją szybko i przyjemnie, a gdy
dochodzimy do ostatnich stu chciałoby się, aby miała jeszcze z dodatkowe dwieście, czy trzysta.