Uniwersalne prawa zawarte w II części "Dziadów".

Moją pracę rozpocznę mottem ,które początkuje II część Dziadów,
„Są dziwy w niebie i na ziemi , o których nie śniło się waszym filozofom” Sheakspeare.

Dziady obchodzono między pospólstwem w czasach pogańskich , na pamiątkę dziadów , czyli w obecności zmarłych przodków .Zwana niegdyś „Ucztą Kozła”, na której przewodniczył Koźlarz , Huslar , kapłan oraz Guślarz ,który wywoływał dusze. Te uroczystości odbywały się do 4 razy w roku , w kaplicach lub pustych domach niedaleko cmentarzy. Przy wywoływaniu dusz nieboszczyków zastawiano obficie stoły rozmaitymi trunkami , jadłem i owocami , którymi częstowało się zmarłych. Tamtejsi ludzie uważali , ze śpiewami, modlitwami i tak hojnymi stołem przyniosą ulgę duszom z czyśćca. Po przywołaniu dusz czyśćcowych duchy wyjawiają ziemskie przewinienia , z znikają po przesłanej nauce moralnej dla Żydów i wyjawiają nam warunki potrzebne do zbawienia po śmierci . Obywało się to w epoce romantyzmu .

O romantyzmie polskim można napisać wiele rzeczy ; początek tej epoki to XIX wiek , 1822 rok , od napisania pierwszego tomu poezji , który zawierał głośne ballady i romanse.
Ballada „Romantyczność „ to dramatyczna scenka , w której obłąkana Karusia rozmawia ze swoim kochankiem ,którego widzi co noc we śnie.
Zjawa znika gdy wstaje świt. Rozpaczona dziewczyna boi i obawia się zjawy białej jak chusta, lecz prosi by narzeczony jej nie opuszczał .
„Miej serce i patrzaj w serce” .

Pierwsze moralne pouczenie „Kto nie doznał goryczy ni razu ,nie dozna ten słodyczy w niebie” zostało przesłane przez Rózia i Józia , dwa aniołki , które nie zaznały za czasów bycia śmiertelnikami żadnych cierpień , a nadto otrzymały zbytek słodyczy. Kara jaka została im przypisana to „nuda i trwoga” . Dwa aniołki proszą o „goryczy dwa ziarna” by mogły posmakować cierpień.

W II scenie przybywa widmo złego pana i towarzyszące mu ptactwo. Zwraca się do pogan z prośbą o pszenicy dwa ziarnka , gdyż otrzymał wieczne głody oraz szarpiące go ptactwo jako karę za nieznanie litości . Ptactwo to była ludność złego pana , który nie chciał im pomóc , a nadto uprzykrzył biedakom życie .
„Bo kto nie był ni razu człowiekiem ,temu człowiek nie pomoże” to moralna nauka przesłana przez okrutnego pana , który nie ma już nadziei na koniec cierpienia.

Kolejną zjawą była dziewczynka Zosia ,opowiadając swoją winę tłumaczy, że : „Umarłam nie znając troski ani prawdziwego życia” i „ Żyłam na świecie ;lecz ,ach ! nie dla siebie ! „ . Samotność to kara ,która ją spotkała . Zosia prosi o młodzieńców , którym mogłaby okazać ciepło i trochę miłości „ Niechaj podbiegną młodzieńce niech mnie pochwycą za ręce” .
Przed odejściem pozostawia po sobie słowa , które Żydzi usłyszeli , że „ Kto nie dotknął ziemi ni razu , ten nigdy nie może być w niebie”.

Człowiek jest istotą ułomną , w jego naturze leży popełnianie błędów , dokonywanie słusznych wyborów ,a przesłania , nauki poprzez zjawy , jakie błędy życiowe ludzie popełniają za czasów bycia śmiertelnikami pomagają nam ominąć kar jakie mogą nas spotkać po życiu doczesnym .