Rozprawka na temat: "Krzyżacy" to powieść ku pokrzepieniu serc.

Celem mojej pracy jest udowodnienie, że "Krzyżacy" to powieść ku pokrzepieniu serc.

Henryk Sienkiewicz żył w pozytywizmie. Były to czasy Polski pod zaborami. Ze względu na cenzurę nie mógł on opisać prawdziwej sytuacji naszego kraju, wobec tego pisał o wydarzeniach, które odbyły się wcześniej. Poeta cofnął się do czasów średniowiecza. Wtedy Polska miała wielu zwolenników. Natomiast w czasach Sienkiewicza była osamotniona. Straciła swoją dawną pozycję w Europie. Polacy byli narodem nękanym przez zaborców. Po powstaniu styczniowym nasz naród załamał się. Odebrano tytuły szlacheckie i majątki, wielu ludzi zginęło, a niektórych zsyłano na Syberię. Przypuszczam, że autor napisał powieść "Krzyżacy", i nie tylko, z nadzieją dodania otuchy ludziom, których dotknęły represje zaborców.

Henryk Sienkiewicz przez całe swoje życie pisał o czasach, w których Polska była potęgą w Europie. Miało to na celu ukazanie, że jeśli Polacy się zintegrują, to mają szansę wrócić do dawnej świetności.

Zaborcy kazali myśleć Polakom i całemu światu, że nie jestesmy narodem, nie mamy swojego języka, swoich tradycji i obyczajów. Polacy potrafili wyjść z różnych opresji, używając nawet pogańskich obrzędów. Niektóre z nich Henryk Sienkiewicz ukazał w powieści "Krzyżacy". Na przykład, jak Danusia Jurandówna chcąc uchronić Zbyszka z Bogdańca od śmierci zgodziła się za niego wyjść.

Przedstawiając losy Zbyszka, Danusi, Jagienki i innych bohaterów "Krzyżacy" poeta ukazał, że jesteśmy ludźmi poświęcającymi swoje życie za życie innych, a także że wbrew zdaniom zaborców mamy swoje tradycje i obyczaje.

Sukces odnosi ten naród, który na to zasługuje. A więc jeśli Polacy odnieśli sukces pokonując bardzo silnego przeciwnika to znaczy, że zjednoczyli się i razem pokonali go.

Polacy umieli myśleć perspektywistycznie. Świadczy o tym wygrana w bitwie pod Grunwaldem, kiedy to nasi rodacy potrafili przymysleć zachowanie Krzyżków i rozplanować tak wojnę, aby zakończyła się ich sukcesem.

Henryk Sienkiewicz nie tylko w powieści "Krzyżacy" dodał otuchy Polakom. Na przykład w powieści "W pustyni i w puszczy" zapadły słowa: "Polak zawsze będzie Polakiem, czy to w Polsce, czy w dalekiej Afryce". W noweli "Sachem" namaiwa nas, abyśmy nie byli marionetką w rękach innych.

Przedstawione argumenty wydaja się w pełni potwierdzać tezę, że "Krzyżacy" to powieść ku pokrzepieniu serc Polaków pod zaborami. Myślę, że Henryk Sienkiewicz chciał nam przekazać, iż Polska będzie istaniała dopóki będzie w sercu każdego Polaka. A takżę, że Polacy powinni być dumni z tego, że są Polakami. W ten sposób poeta próbował dowartościować naszych rodaków, którzy byli pod zaborami.