Postacie literackie w kręgu sympatii i niechęci "Pan Tadeusz".

W KRĘGU SYMPATII I NIECHĘCI; KTÓRE Z POSTACI LITERACKIE BUDZĄ TWOJĄ APROBATĘ A KTÓRE OCENIASZ NEGATYWNIE. UZASADNIJ.


Głównym bohaterem utworu Adama Mickiewicza pt.: \"Pan Tadeusz\" jest Jacek Soplica. Bohater ten to młody, urodziwy i przystojny mężczyzna, budzący zainteresowanie kobiet. Cechą charakterystyczną dodającą męskości jego wyglądowi były wielkie, zadbane wąsy \"od ucha do ucha\". Sylwetka mężczyzny była prężna i wysmukła, ruchy dziarskie, a krok szybki i zdecydowany. Jego codziennym ubiorem był kontusz szlachecki, a u boku widniała szabla.
Ten samowolny, młody człowiek oprócz wielu wad miał również pozytywne, płynące z głębi serca cechy usposobienia. Przeciwstawieniem złego postępowania bohatera była szczera, szlachetna, niewinna miłość do córki magnata Horeszki - Ewy. Jacek bywał często jego gościem. Wierzył, że przyjaźń ze Stolnikiem jest bezinteresowna. Ewa odwzajemniała uczucia Jacka, lecz jej dumny ojciec, uważając go za niższego stanu, nie zgodził się oddać mu ręki córki. Przez to stał się przyczyną nieszczęścia młodych. Wkrótce potem Jacek podjął nierozważną decyzję. Ożenił się z niekochana kobietą, która urodziła syna i w niedługim czasie zmarła. Bohater mimo woli stał się pośrednio winny za śmierć żony i osierocenie Tadeusza. Urażona ambicja, duma, pycha szlachecka oraz nienawiść do Stolnika, doprowadziły do krwawej zemsty. Brak silnej woli w przezwyciężeniu wielkiej miłości i jednocześnie cierpienia sprawiły, iż emocje spowodowane wyrządzoną prze Horeszkę krzywdy zwyciężyły. Jacek będąc świadkiem ataku Moskali na Horeszkę, mimowolnie wymierzył, a nieszczęśliwy strzał był celny. Zbrodnia popełnione w afekcie była fatalnym zbiegiem okoliczności. To wydarzenie spowodowało przełom w życiu bohatera. Niesłusznie wzięto go za stronnika Moskali. Odtąd przylgnęła do niego nazwa zabójcy i zdrajcy narodu, z czym nie mógł się pogodzić. Ów tragiczny i jednocześnie hańbiący czyn stał się przyczyną upadku moralnego, nędzy i nieszczęścia bohatera.
Na podstawie wyżej wymienionych cech stwierdzam, że Soplica to człowiek nieroztropny, podejmujący decyzje pod wpływem emocji. Usprawiedliwieniem popełnionego morderstwa jest jedynie fakt, iż czuł się oszukanym i wykorzystanym przez Horeszkę, a to zmieniło go na złego obywatela. To postać budząca w nas sentyment i jednocześnie pogardę.
Po dokonaniu zbrodni Soplica przeobraził się w innego człowieka. Zmienił swój wygląd zewnętrzny, a także charakter. Teraz przybrał nową postać. Z dumnego niegdyś zawadiaki przeistoczył się w cichego i pokornego zakonnika. Zgolił wąsy, na ciele widniały liczne ślady ran, a szlachecki strój zmienił na bernardyński habit. Zanim tak się stało, Jacek poświęcił się patriotycznej działalności dla kraju. Wielkim bohaterstwem i ofiarnością wyróżnił się w walkach u boku gen. Kniaziewicza. Razem z Legionami walczył pod Jeną i Samosierrą, następnie służył w wywiadzie na terenie Wielkopolski i Małopolski. Był kilkakrotnie ranny i aresztowany, aż wreszcie pod postacią księdza wrócił na Litwę.
Zdawał sobie sprawę z hańbiącej przeszłości, toteż dla poniżenia siebie i swoich czynów przyjął imię Robak. Nie dbał już o sławę i rozgłos, lecz działał bezimiennie. Pragnął dobrymi czynami zmazać grzechy młodości. Dojrzały już wewnętrznie, świadomy z odpowiedzialności za swoje czyny ks. Robak pragnął za wszelką cenę spłacić dług moralny wobec ojczyzny, dążył do swojej rehabilitacji przez patriotyzm i poświęcenie dla kraju. Uwieńczeniem jego działalności miało być przygotowanie powstania na Litwie. Ten cichy i pokorny zakonnik postanowił naprawić również krzywdy wyrządzone najbliższym. Stał się troskliwym opiekunem Zosi, uratował życie Hrabiemu i Gerwazemu, przede wszystkim anonimowo sprawował kontrolę nad wychowaniem syna, Tadeusza.
Moim zdaniem ks. Robak to postać pozytywna, budząca podziw, współczucie i uznanie czytelnika. Jego poświęcenie w służbie dla ojczyzny stawia go jako wzór prawdziwego patrioty. Zakonnik umarł ze świadomością, że jego marzenie o wywołaniu powstania nie spełniło się, umarł będąc przekonanym, że jego dzieło nie zastało uwieńczone sukcesem.
Analizując czyny Jacka i ks. Robaka można zauważyć, że mamy do czynienia z dwoma różnymi bohaterami. Przeciwstawieniem zła, gwałtowności i warcholstwa Jacka była wytrwała narodowowyzwoleńcza działalność Robaka, jego pokuta oraz bohaterska śmierć. Jacek odkupił swoje winy, uzyskał przebaczenie największego wroga - Gerwazego oraz pośmiertnie uznanie Napoleona, który za zasługi ofiarował mu order Legii Honorowej.
Następną z wielu postaci występujących w \"Panu Tadeuszu\" była Telimena. Pochodziła ona z rodu Horeszków. Była opiekunką Zosi, która na stałe mieszkała w Petersburgu, a do Sędziego przyjechała z powodu sądów granicznych toczących się o zamek Horeszków. Postaram się teraz ją scharakteryzować.
Bohaterka była uważana za kokietkę i osobę lubiącą się przechwalać. Uchodziła też za kobietę atrakcyjną, lecz ubierała się w sposób zbyt pretensjonalny i przesadnie ozdobny. Podczas wieczerzy na zamku była ubrana w \"suknię materyjalną, różową, jedwabną, gors wycięty, kołnierzyk z koronek, rękawki krótkie, w ręku kręciła wachlarz dla zabawki\". Mimo swojego wieku uwielbiała romanse, flirty i samych mężczyzn. Telimena znała różne sztuczki, którymi \"zdobywała\" mężczyzn, np. idąc podczas kolacji \"poślizgnęła się nieco i w tym roztargnieniu na pana Tadeusza wsparła się ramieniu. Przeprosiwszy go grzecznie, na miejscu swym siadła\". Telimena była zmienna w uczuciach i nastrojach. Podczas grzybobrania \"ni wilczych, ni ludzkich (grzybów) nie zbiera, roztargniona, znudzona dookoła spoziera z głową zadartą w górę\". Udała się potem do jej ulubionego miejsca, Świątyni Dumania, którą również wykorzystywała jako miejsce do kokietowania i zalotów. Telimena była zarozumiała. Wszystkim dookoła chwaliła się znajomością świata, udawała \"światową damę\". Telimena miała o sobie bardzo wysokie mniemanie. Była egoistką, nie myślącą o swoich najbliższych.
Telimena to postać bardzo kontrowersyjna. Kokietowała mężczyzn tylko dlatego, że liczyła na jakieś korzyści płynące ze związku z nimi. Uwielbiała rozmawiać na tematy, na których się nie znała. Była pustą kobietą zakochaną w sobie.
Moim zdaniem Telimena to postać negatywna, gdyż dbała wyłącznie o swoje interesy, nie przejmując się rodziną. Jej nieprzewidywalność, a także przebiegłe, choć nie mające na celu nikogo skrzywdzić postępowanie wzbudza ciekawość. Irytujące bywa też jej zachowanie - śmieszne wręcz staranie o uwagę mężczyzn, oraz przechwałki znajomością świata i mody.

p.s. Oceńcie proszę tą prackę. Pozwoli mi to korygować błędy a co przez to idzie publikować tu coraz lepsze prace. Dzięki i pozdrowionka dla all.... :)))


UWAGA DLA UCZNIÓW LICEUM \"EPROM\" W OLSZTYNIE.
Praca w tej formie została już oddana więc jeżeli będziecie ją kopiować to coś pozmieniajcie w tekście, bo znając naszą polonistkę to zaraz dopatrzy się plagiatu....