„Język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury” tak zostało zapisane w ustawie o języku polskim. W mojej pracy, opierając się na historii i czasach obecnych, pragnę zwrócić uwagę na to, jak ważna jest dbałość o nasz język i jak wiele powinien dla nas znaczyć. Sądzę więc, iż konieczna jest ochrona języka polskiego.
Na potwierdzenie mojej tezy należy przypomnieć okres w naszych dziejach, kiedy Polska była pod zaborami i została wymazana z mapy Europy. Zaborcy chcieli, żeby znikło wszystko co polskie, między innymi język polski. Proces rusyfikacji i germanizacji jakiemu zostali poddani Polacy, polegał na zakazie używania naszego języka. W szkole i urzędach można było tylko używać języka zaborcy. Jednak Polacy bronili się przed tym procesem. Na przykład w zaborze rosyjskim uczniowie organizowali nielegalne kółka samokształceniowe, tak zwane tajne komplety. Poznawali na nich historię Polski i czytali polskie książki. W Wielkopolsce zakładali czytelnie ludowe oraz towarzystwa śpiewacze, które miały umacniać solidarność między Polakami. Należy również wspomnieć, gdy mówimy o ochronie języka polskiego, o strajku polskich dzieci we Wrześni. Odmówiły one nauki religii po niemiecku. Nie ugięły się, mimo że zostały ukarane chłostą, a niektórzy z ich rodziców – więzieniem.
Nie należy zapomnieć również o okresie okupacji niemieckiej i radzieckiej. Niemieccy okupanci na ziemiach polskich, leżących bardziej na zachód przeprowadzali masowe egzekucje, wysiedlenia do centralnej Polski lub na roboty do Niemiec. Ani na ulicy, ani w domu nie wolno było mówić po polsku. W centralnej Polsce Niemcy utworzyli Generalne Gubernatorstwo, a mieszkających tam Polaków planowali przekształcić w rzeszę niewykwalifikowanych robotników. Dlatego zamknęli wszystkie teatry, szkoły wyższe i większość średnich oraz rozstrzeliwali wybitnych i wykształconych Polaków. Również radziecki okupant rozpoczął bezwzględną walkę z polskością i Polakami, których aresztowano i mordowano, albo zsyłano do obozów pracy na Syberii i w Kazachstanie. Likwidowano polskie organizacje i zastępowane je radzieckimi. Polskie teatry oraz uniwersytety pozostawiano, lecz aresztowano profesorów, którzy nie chcieli wykładać zgodnie z narzuconym programem. A jednak Polska, pomimo okupacji, rozwijała się intelektualnie. Polacy nie dopuścili do tego, żeby zapomniano o naszym kraju i języku polskim. Przez całą okupację działały tajne komplety, inaczej mówiąc podziemne szkoły. Tajna Organizacja Nauczycielska zapewniała kadrę, a także przygotowywała i rozprowadzała podręczniki. W czasie wojny tysiące Polaków ukończyło szkolę średnią oraz studia. Powstawały również podziemne teatry, odbywały się też koncerty i wieczory poetyckie. Dzięki tym działaniom język polski przetrwał ten koszmarny okres wojenny.
Komuś może wydawać się, że zagrożenie dla naszego ojczystego języka minęło, jednak tak nie jest. Niebezpieczne jest coraz częstsze występowanie wyrazów obcych we współczesnym języku polskim. Zacznę od tego, że różne wydarzenia kulturowe z zagranicy są promowane w naszym kraju. Przykładem tego jest, choćby amerykański zwyczaj przebierania się za duchy – Halloween. Wraz z wprowadzonymi do Polski nowymi obyczajami, ludzie przyswajają sobie słowa i zwroty z obcych języków. Wyrazy obce szczególnie często stosowane są przez młodzież w codziennej rozmowie między sobą. Również w telewizji, radiu i internecie słyszymy zagraniczne zwroty. Ponadto często zwroty zagraniczne wykorzystywane są dla celów reklamowych, ponieważ miejsca, przedmioty z obcymi nazwami przyciągają nas. Zdarza się, że odwiedzamy te miejsca z samej ciekawości. W związku z tym obecnie nasz język ojczysty chroniony jest ustawą o języku polskim, a rok 2006 ustanowiono Rokiem Języka Polskiego. Są to współczesne formy ochrony i kultywowania polszczyzny.
Sądzę, że przytoczone argumenty wystarczą, by stwierdzić, że konieczna jest ochrona języka polskiego. Wiedzieli o tym nasi dziadkowie i pradziadkowie walcząc z zaborcami i okupantami o przetrwanie polskości i języka polskiego. Powinniśmy być dumni, że posiadamy swój własny język, a zarazem wdzięczni naszym przodkom, że przetrwał do naszych czasów. Również my wiemy o zagrożeniu dla języka polskiego, jakim jest napływ zagranicznych kultur. Dlatego naszym obowiązkiem jest nadal go chronić dla następnych pokoleń Polaków.