Ignacy Krasicki - poeta gorzki czy śmieszny

Ignacy Krasicki w swoich bajkach, satyrach jak i w powieści "Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki" porusza liczny temat wad ludzkich, ale nigdy nie wyśmiewa się z ludzi, których te przywary cechują. Poeta stara się jedynie okazać ludziom bezsensowność ich działań i powszechne zepsucie. W swoich utworach posługuje się komizmem, by ukazać przywary ludzkiego charakteru, uleganie obcym wpływom, ułomność systemu państwowego.

Ignacy Krasicki w bajkach zawarł wszystkie swoje przemyślenia, obserwacje i wnioski. Literatura oświeceniowa w tym okresie, w którym żył i tworzył Krasicki miała przede wszystkim wychowywać człowieka i stąd właśnie jej wybitnie dydaktyczny charakter. Ideologia i filozofia formacji społeczno-kulturalnej, uwalniająca człowieka od dogmatyzmu teologicznego, proponująca optymistyczny światopogląd, opierająca się na wierze w niezmierzone możliwości rozumu, musiała położyć nacisk na ukształtowanie nowego typu człowieka. Dlatego dużym powodzeniem cieszyły się wszystkie gatunki literackie, które mogły być włączone w służbę społeczną. Ignacy Krasicki był znakomitym krytykiem anachronizmu myślowego i sarmackiego stylu życia. Osiągnął wyżyny kunsztu i niezwykłą popularność uprawiając bajkopisarstwo, w którym nawiązywał do wzorców Ezopa i La Fontaine'a, naznaczając je jednak swoim nieprzeciętnym talentem.

Znany jako mistrz ironii, satyry i kpiny ukazał w kolejnych utworach główne choroby społeczeństwa, jakie wyniszczały organizm ojczyzny. Ruszenie poety wypływa nie z monotonnego wykładu na temat moralności czy z kazania jednoznacznie potępiającego naród lecz z subtelnej krytyki, której podstawą były żarty i śmiech. Krasicki wiedział, że tylko poprzez śmiech trafi do umysłu szlachcica, nie znoszącego ataków na swoją osobę.

Ignacy Krasicki był największym poetą polskiego oświecenia, dzieckiem epoki, wytworem wieku rozumu i filozofów. Realizował w swej poezji zadania, które postawili przed sobą ci, co odważyli się być mądrymi wśród mas ciemnej, zacofanej szlachty, broniącej złotej wolności. Krasicki pozostawił po sobie perełki poezji, które do dziś uczą, bawią, śmieszą, wzbudzają podziw dla trafności oceny ludzkich charakterystycznych wad.