Współczesne konie sportowe

Konie współczesne –sportowe.

Zmniejszanie się pogłowia koni w Polsce spowodowane jest spadkiem znaczenia ich wykorzystania roboczego. Jednocześnie obserwuje się rozwój różnych form użytkowania wierzchowego wokół aglomeracji miejskich oraz w rejonach atrakcyjnych turystycznie. W związku ze zmianą kierunku użytkowania podstawowym celem hodowli koni ras półkrwi powinna być produkcja koni do szeroko pojętego użytkowania wierzchowego .W terenowej hodowli koni półkrwi transformacja pogłowia z typu wszechstronnie użytkowego na wierzchowy dokonała się w małym zakresie i dotyczy niewielkiej grupy stadnin prywatnych .Jest to zrozumiałe ponieważ większość gospodarstw indywidualnych nie ma warunków do wychowu koni sportowych .
Dzisiejszy koń sportowy musi bardzo dobrze galopować (a ujeżdżeniowy –kłusować) być szybki, zwrotny, skoczny, elastyczny i mieć ogromne możliwości skokowe .To wszystko można uzyskać drogą selekcjonowania klaczy a później dobór ogierów .
Wyróżniamy następujące rasy koni współczesnych użytkowanych w sporcie:

1.Koń oldenburski
Pokrój : nowoczesny koń sportowy z cechami wskazującymi na uszlachetnianie rasami lżejszymi koni
Głowa- o profilu prostym lub lekko garbonosym
Szyja- dobrze uformowana i osadzona
Łopatki –długie, skośne
Kłąb-mocny, średniej długości, czasami nieco miękki grzbiet
Zad- lekko ścięty, muskularny
Kłoda – szeroka i głęboka
Kończyny – suche, silne
dobra mechanika ruchu we wszystkich chodach .duże zdolności do skoków przez przeszkody. Umaszczenie –głownie gniade i ciemnogniade ,rzadziej kare i kasztananowate. Wysokość w kłębie -160-172cm
Już w roku 1861 założono związek hodowców tej rasy, a popularny wówczas silny koń powozowy został po drugiej wojnie światowej uszlachetniany dzięki umiejętnemu doborowi reproduktorów. Wraz ze spadkiem popytu na konie robocze i powozowe nastąpiła zmiana hodowli na konie sportowe. Rejon hodowli to prywatne stadniny w całych Niemczech a głownie rejon oldenburgi.

2.Holenderski koń gorącokrwisty .
Pokrój-nowoczesny koń sportowy średnigo kalibru .
Głowa-u niektórych osobników masywna.
Szyja –długa dobrze uformowana
Łopatki –skośnie ustawione
Klatka piersiowa-szeroka i głęboka
Kopyta –duże o dość miękkim rogu –szczotek pęcinowych brak
Mechanika ruchu dobra ,skoczność wspaniała
Umaszczenie -gniade, kasztanowate i siwe
Wysokość w kłębie 165-175cm
Rasa ta wywodzi się od ciężkich ,średnio dużych koni roboczych których dzielność doskonalono przez dolew krwi szlachetnej głównie pełnej krwi angielskiej.
W wyniku hodowli w kierunku dzielności wierzchowej rasę tę zalicza się do czołówki sportu międzynarodowego zwłaszcza w skokach przez przeszkody. Hodowla prowadzona jest głównie w Holandii i Belgii.

3.Brytyjski koń gorącokrwisty
Pokrój-nowoczesny koń sportowy podobny do innych ras w typie kontynentalnym.
Głowa -sucha, wyrazista średniej wielkości
Szyja –dobrze osadzona ,łukowato wygięta
Tułów –zwięzły, grzbiet krótki
Zad-lekko ścięty dobrze umięśniony
Kończyny-solidne, suche poprawne, wysokiej jakości
Dobra mechanika ruchu we wszystkich chodach .
Umaszczenie- wszystkie maści podstawowe
Wysokość w kłębie 162-170cm.

Koń ten jest bardzo młodym produktem hodowli angielskiej. Wobec narastającej orientacji hodowli w kierunku sportu konnego ,angielscy jeźdźcy kupowali coraz więcej koni na kontynencie głównie hodowli niemieckiej .Obecnie prowadzi się księgi stadne tej rasy ,ocenę użytkowości i przeglądy selekcyjne przychówku .Hodowlę tej rasy prowadzi się w prywatnych stadninach w Anglii.

4.Duński koń gorącokrwisty
Pokrój-współczesny koń sportowy, zasadniczo podobny do swoich europejskich krewniaków.
Głowa- średniej wielkości
Szyja –długa
Łopatki-ustawione skośnie
Kłoda -szeroka, trochę długa klatka piersiowa
Zad-lekko ścięty
Umaszczenie-wszystkie typy maści
Wysokość w kłębie 162-170cm.
Dobry galop i inne chody, wykazują talent do skoków przez przeszkody, a ich głównym walorem jest przydatność do ujeżdżania. Są spokojne i wygodne w użytkowaniu.

Po drugiej wojnie światowej używając ogierów szwedzkich ,niemieckich i polskich wyhodowano pożytecznego konia wszechstronnie użytkowego. Spośród koni tej rasy międzynarodowe sukcesy w sporcie jeździeckim osiągnęły ogiery w konkurencji ujeżdżania i WKKW. Hodowla-w rękach prywatnych na terenie całej Danii. Eksport do Anglii i Niemiec.

5. Koń hanowerski
Pokrój:
Głowa –najczęściej duża o profilu prostym lub garbonosym
Szyja – długa
Łopatki- długie i skośnie ustawione
Kłąb -wyraźny, grzbiet długi
Kłoda- szeroka i głęboka
Zad- nieco płaski i kanciasty
Kończyny- tylne silne z mocnymi stawami, kopyta duże
Umaszczenie-wszystkie maści podstawowe
Wysokość w kłębie 162-175cm lecz kaliber koni jest zróżnicowany.
Ruchy wydajne energiczne, skoczność doskonała.
Po drugiej wojnie świtowej powrócono do uszlachetniającego krycia ogierami innych ras głównie trakeńskich i pełnej krwi angielskiej .Celem pracy hodowlanej było uzyskanie wszechstronnie użytkowego konia sportowego .Obecnie jest to jedna z najlepszych na świecie ras koni do wyczynowego sportu jeździeckiego zwłaszcza do ko9nkurencji ujeżdżania i skoków przez przeszkody .Hodowlę prowadzi się w Niemczech w Hanowerze z wnikliwą kontrolą wartości użytkowej ogierów i klaczy przeznaczonych do rozrodu.



Literatura:
-„Koń Polski”
-„Przegląd hodowlany”
-„Rasy koni”- Huller