Recenzja książki pt. "Syzyfowe prace"

„Syzyfowe prace” – Recenzja

Autorem powieści „Syzyfowe prace” jest znany polski prozaik i publicysta, Stefan Żeromski. Książka pierwszy raz ukazała się w roku 1897 i należy ona do jednych z najsłynniejszych autorstwa tego twórcy. Jej tytuł ma znaczenie metaforyczne. Nawiązuje on do znanego greckiego mitu o Syzyfie, który wykonywał bezsensowną i bezowocną pracę. Wątkiem głównym utworu jest rusyfikacja polskiej młodzieży w szkole, która jest tą symboliczną „syzyfową pracą”. Książka jest poświęcona problemom dorastania i edukacji w kraju pozostającym pod zaborem rosyjskim. Pisząc ją Żeromski wykorzystał własne doświadczenia życiowe – wspomnienia ze szkoły, więc w „Syzyfowych pracach” możemy dostrzec wątki autobiograficzne. Akcja utworu toczy się w latach 70. XIX w. w małym mieście, Klerykowie. W epizodach spotyka się jeszcze miejsca takie jak Owczary, Pajęczyn Dolny i Gawronki. Głównym bohaterem powieści jest Marcin Borowicz, który uczęszcza to gimnazjum klerykowskiego. W książce poznajemy też losy innych postaci, m.in. Andrzeja Radka, Bernarda Zygiera czy Anny Stogowskiej. Powieść można określić jako obyczajowo-psychologiczną. Narracja prowadzona jest w trzeciej osobie. „Syzyfowe prace” są zbudowane z rozdziałów, z których każdy ma formę opowiadania, noweli.
Głównym bohaterem powieści jest Marcin Borowicz. Postać ta bardzo zmienia się w czasie trwania akcji utworu. Żeromski przedstawił proces dorastania, kształtowania się umysłu, zmiany poglądów i osobowości bohatera. Dzięki tej dynamice powieść staje się ciekawsza. Autor ukazał w książce również historie innych postaci, które przeplatają się z głównym wątkiem. Taka budowa może ciekawić czytelnika lektury. Akcja w utworze toczy się stosunkowo wolno i czasem może się to zdawać nudne. Niektóre wydarzenia toczą się w bardzo powolnym tempie, lecz taki był zamysł autora powieści. Język utworu nie jest zbyt skomplikowany, gdyż Żeromski chciał jasno przedstawić losy bohaterów i dzięki temu książkę czyta się z przyjemnością. Uważam, że „Syzyfowe prace” mają ponadczasową wymowę, a konkretnie wymiar patriotyczny. Twórca ukazuje walkę polskiej młodzieży o prawo do rozwoju umysłowego i zachowania własnej tożsamości narodowej. Postawa uczniów potwierdza to, że patriotyzm to jedna z najważniejszych wartości w życiu ludzi. Oprócz tego w powieści istnieje wiele fragmentów, które mogą wprawiać czytelnika w różne nastroje. Są to momenty wzruszające i radosne, takie jak miłość Marcina czy recytacja przez Zygiera Reduty Ordona, która jest punktem kulminacyjnym utworu.
Zachęcam wszystkich do przeczytania „Syzyfowych prac”, gdyż jest to książka ponadczasowa. Czytając ją możemy wiele dowiedzieć się sytuacji panującej w Polsce w czasie, gdy znajdowała się ona pod rosyjskim zaborem. Powieść uświadamia nam też, jak bardzo ważną wartością w naszym życiu jest patriotyzm i miłość do Ojczyzny.
Podsumowując to stwierdzam, że „Syzyfowe prace” są warte przeczytania.