Położenie równowagi,ruch harmoniczny,rezonans,fale mechaniczne,drgania

Położenie równowagi-położenie ciała przed wprowadzeniem go w ruch drgający;
Wychylenie x (z położenia równowagi) w danej chwili t, czyli współrzędna położenia ciała drgającego;
Amplituda A-maksymalne wychylenie z położenia równowagi
Okres drgań T-czyli czas, w którym ciało wykonuje jedno pełne drganie;
Częstotliwość drgań v, która informuje nas, jaka jest liczba drgań w jednostce czasu;
Cechy ruchu harmonicznego:
*Jest to ruch powtarzający się (okresowy);
*prędkość ciała ulega zmianie, zmienia się jej wartość i zwrot;
*w położeniach maksymalnego wychylenia szybkość ciała drgającego jest równa zeru;
*podczas przechodzenia przez położenie równowagi ciało ma maksymalną prędkość;
*ciało zbliża się do położenia równowagi ruchem przyspieszonym, a oddala się od niego opóźnionym.
Wahadło matematyczne – ciało o masie m i o niezmiernie małej objętości, (czyli punkt materialny), zawieszone na nieważkiej i nierozciągliwej nici o długości l.
Wartość siły F=m*g*x/l lub F=(m*g/l)*x
Okres drgań

Rezonans - Dragania uzyskuje tylko wahadło III którego częstotliwość drgań własnych jest taka sama, jak częstotliwość drgań wymuszonych, jeżeli częstotliwość siły wymuszającej i częstotliwość drgań własnych są równe lub dostatecznie zbliżone – amplituda osiąga wartość maksymalną.

Fale mechaniczne – zaburzenie rozchodzące się w ośrodku sprężystym i przenoszące energię, a polegające na drganiach cząsteczek ośrodka wokół położeń równowagi.
Aby mogła powstać musi powstać ośrodek (substancja składająca się z cząsteczek), w którym ta fala mogła by się rozchodzić.
Źródłem fali jest każde miejsce ośrodka, które zostało zaburzone, czyli miejsce, w którym cząsteczki zostały wybite ze stanu równowagi.
Fala poprzeczna – fala, w której cząsteczki drgają w kierunku prostopadłym do kierunku rozchodzenia się fali
Fala podłużna – cząsteczki drgają wzdłuż odcinków równoległych do lini, wzdłuż której biegnie fala.
Ruch falowy jest ruchem falowym, okresowym, a okres w tym ruchu jest to czas jednego pełnego drgania cząsteczki
Faza – punkty, które znajdują się po tej samej stronie położenia równowagi, są jednakowo od niego odległe i poruszają się w swoim ruchu drgającym w tę samą stronę.
Linia jednakowej fazy – punkty leżące na obwodach kół w punkcie A.
Czoło fali – najdalej wysunięta linia jednakowej fazy.
Powierzchnia falowa powierzchni kulistej – powierzchnia stanowiąca zbiór punktów o takiej samej fazie będąca powierzchnią kulistą.
Fala płaska – powierzchnie falowe fali są płaszczyznami.
Promienie fali – linie prostopadłe do czoła fali wskazujące kierunek jej rozchodzenia się.
Długość fali λ – najmniejsza odległość dwu powierzchni falowych o tych samych fazach.
Amplituda fali (A) – największe wychylenie cząsteczek drgających.
Okres fali T – czas w jakim fala przebędzie w ośrodku drogę równą swej długości, λ=υT
Częstotliwość fali v to odwrotność okresu
Natężenie fali – iloraz energii przenoszonej przez falę w jednostce czasu E/t i powierzchni S.