Moim zdaniem religie wywodzące się z Indii są... - etyka

W Indiach dwie największe religie to Hinduizm i Buddyzm. Obie religie ukształtowały się w V w p.n.e., jednak Hinduizm jest bezpośrednią kontynuacją bramizmu.

Hinduizm jak już wspomniałem jest kontynuacją bramizmu. Religia ta wchłonęła wiele elementów kultur ludowych jej wyznawców. W współczesnych czasach rozwinęły się dwa kierunki: wisznuizm i siwaizm. Najstarsza księgą hinduizmu są Wedy, jednak coraz większe znaczenie dla hinduizmu mają purany, a także eposy, Mahabharata i Ramajana, a także księga Manu.

Według Hinduizmu wieczność świata polega na reinkarnacji. Każdy człowiek w następnych wcieleniach musi doskonalić Karmę, aby osiągnąć zbawienia. Istnieje podział na kasty, ze względu na uczynki w poprzednim życiu. Ład moralny w hinduizmie jest oparty na zasadzie zasług i win, w których przejawia się działanie bóstwa. Zbawienie osiąga się przez dobre uczynki lub łaskę bóstwa, otrzymaną dzięki miłości do boga czyli Bhakti. W hinduizmie budowane są wspaniałe świątynie na cześć bóstwa. Główne święta to Diwali i holi.

Drugą wielką religią jest buddyzm. W buddyzmie jest bardzo mocno rozwinięty system etyczno – społeczny stworzony przez Buddę w V w p.n.e. Jego zasady głoszone na północy Indii szybko rozeszły się na resztę Indii i środkową Azje. Idee Buddyzmu także po części wyrosły z bramizmu, ale także innych współczesnych religii. Sama pierwotna idea Buddyzmu głoszona przez Buddę nie przetrwała w tej samej formie do czasów dzisiejszych ponieważ była przenoszona w formie ustnej (w początkowym okresie). W późniejszym okresie nauka Buddy przeszła poważne przeobrażenia pod wpływem wieże ludowych.
W V w. n.e. Buddyzm rozpadł się na dwa kierunki, hinajany i mahajany.

Buddyzm jest z założenia systemem ateistycznym. Bogowie nie mieli wpływu na dążenie jednostki do samodoskonalenia się. Punktem centralnym religii jest problem cierpienia ujęty w „Cztery szlachetne prawdy”, które Budda objawił w swym pierwszym kazaniu. Celem życia jest osiągnięcie całkowitego spokoju, czyli Nirwanie.

W Buddyzmie jedyną zorganizowaną instytucją są klasztory. Dyscyplina zakonna objawia się w trzech podstawowych cnotach: majtri, ahinsie, oraz technice medytacji. W klasztorach obowiązuje całkowita abstynencja od życia seksualnego.

Moim zdaniem obie te religie są niesamowicie ciekawe. Zawierają także w sobie olbrzymie wartości społeczne i duchowe. Łączą także funkcje kulturalne i religijne, co zdarza się bardzo rzadko.