Międzynarodowe Stowarzyszenie Rozwoju IDA

Pomysł powołania Międzynarodowego Stowarzyszenia Rozwoju (IDA – International Development Association) został wysunięty przez kraje najsłabsze, które nie były w stanie sprostać warunkom kredytowym Banku Światowego. Stowarzyszenie powołano 26 września 1958 r. jako instytucję afiliowaną przy Banku Światowym. Pod względem prawnym IDA jest podmiotem odrębnym od Banku Światowego, jednak pod względem organizacyjnym obie te instytucje są ze sobą ściśle związane, maja wspólny personel i urządzenia. Pokrywa się również ich struktura organizacyjna, władze Banku są jednocześnie władzami IDA.
Członkowie IDA są podzieleni na dwie grupy, ze względu na sposób wnoszenia wkładów i możliwości otrzymania kredytów:
GRUPA I – kraje o wysokim dochodzie narodowym, 26 krajów m.in. USA, Japonia, Niemcy, Wielka Brytania, Włochy, Kanada, Holandia. Wpłacony przez te kraje kapitał może być wykorzystany na udzielanie kredytów krajom z drugiej grupy. Kraje z grupy pierwszej nie korzystają z kredytów.
GRUPA II – to 132 kraje rozwijające się , które korzystają z kredytów IDA. W grupie tej znajduje się również Polska, która przystąpiła do IDA w 1998 r.
Oprócz wkładów wpłaconych przez członków, IDA gromadzi również środki z darowizn krajów rozwiniętych oraz transferów z Banku Światowego. Z powodu dużego zainteresowania kredytami z jednej strony, i ograniczonych możliwości z drugiej, IDA utworzyła 26 października 1982 r. dodatkowy fundusz, na którym są gromadzone wyodrębnione udziały państw członkowskich. Warunki uzyskania kredytu z tego funduszu różnią się od innych kredytów udzielanych przez IDA tym, że środki te powinny być wydawane na zakup w innych krajach rozwijających się lub w krajach tworzących fundusz. IDA utworzyła również 21 maja 1985 r. specjalny fundusz pomocy dla krajów saharyjskich. Zgodnie z zasadami udzielania kredytów z tego funduszu ( podobnie jak w przypadku poprzedniego), wymaga się, aby zakupy były realizowane w innych krajach rozwijających się lub w krajach tworzących fundusz.
IDA udziela kredytów na specjalnych warunkach i wyłącznie na określone cele. Nie finansuje zadań, które mogą być realizowane za pomocą źródeł prywatnych lub ze środków Banku Światowego. Udzielanie kredytu musi być poprzedzone poparciem specjalnie wyznaczonego przez IDA komitetu, który zajmuje się szczegółową analizą projektu i związanych z nim nakładów. W skład komitetu wchodzi gubernator z danego państwa lub gubernator reprezentujący dane terytorium, które ubiega się o pomoc finansową oraz jedna lub kilka osób z personelu technicznego IDA. Projekty są rozpatrywane pod względem ekonomicznym, technicznym oraz organizacyjnym. O kredyt ubiegać się mogą kraje rozwijające się o niskim dochodzie narodowym, kształtującym się poniżej 1305 USD, jednak większość kredytów IDA udzielanych jest krajom, w których roczny dochód na mieszkańca wynosi 580 dolarów (ponad 80% pomocy uzyskują rozwijające się kraje Afryki i Azji). Ze względu na niski stopień zamożności państw ubiegających się o kredyt IDA, warunki udzielanych kredytów przez to IDA są bardzo korzystne. Kredyty są nie oprocentowane z 10-letnim okresem karencji oraz 35-40-letnimokresem spłaty. Kredytobiorcy są zobowiązani do wpłacenia niewielkich sum rocznie: opłatę manipulacyjną w wysokości 0,75% oraz opłatę dodatkowa w wysokości0,5%. Opłaty te są przeznaczone na pokrycie działalności IDA.
IDA udziela pomocy finansowej przeznaczonej na realizację konkretnych projektów inwestycyjnych z zakresu odbudowy oraz rozwoju. W specjalnych indywidualnych przypadkach IDA może udzielić wsparcia dla realizacji programów gospodarczych, gdy są one najlepszą formą popierania rozwoju gospodarczego ubiegającego się kraju członkowskiego.
Do 1995 r. najwięcej pomocy kredytowej Stowarzyszenie udzieliło krajom Azji Południowej, Afryki i Ameryki Łacińskiej, na ostatnim zaś miejscu listy udzielonej pomocy znajdują się kraje Europu i Azji Środkowej.