W wielu źródłach można znaleźć informację, że układ limfatyczny jest układem otwartym tzn.drobne naczynia limfatyczne otwierają się bezpośrednio do przestrzeni międzykomórkowej. W podręczniku dla studentów medycyny można znaleźć zaprzeczenie tej tezy, cytuję „Układ limfatyczny (chłonny) nie jest, jak dawniej przypuszczano układem otwartym. Stanowi on system rur ślepych na jednym końcu, łączących się ze sobą i otwierających się do układu żylnego.” Najdrobniejsze naczynia chłonne, rozpoczynające się w licznych narządach, łączą się ze sobą i doprowadzają chłonkę do dużych żył prowadzących krew do serca. W czasie przepływania krwi przez naczynia włosowate komórki otaczające naczynia pobierają z niej potrzebne ciała chemiczne. Produkty przemiany materii są wydalane do przestrzeni międzykomórkowych, z których przechodzą do chłonki i razem z nią trafiają do naczyń krwionośnych. Zarówno naczynia krwionośne, jak i naczynia chłonne, wypełnione stosunkowo szybko płynącą krwią i wolniej krążącą chłonką ( limfą), stanowią naturalne drogi, którymi płyny ustrojowe docierają do wszystkich najdrobniejszych części organizmu. Zdarza się, że do płynów tych trafiają czynniki niepożądane lub wręcz szkodliwe. Do krwi mogą różnymi drogami dostawać się bakterie chorobotwórcze lub inne mikroorganizmy, które szybko docierają do miejsc, posiadających odpowiednie warunki do ich rozwoju. Naczynia chłonne wolniej przenoszą zarazki chorobotwórcze. Węzły chłonne stanowią przeszkody na drodze szerzenia się zarazków. Jeżeli węzły te zostaną zaatakowane przez chorobę, to przez pewien czas nie szerzy się ona dalej, a toczy się tylko w obrębie węzła. Ponieważ na drodze naczynia chłonnego leży zwykle kilka węzłów, choroba przenoszona drogą chłonki toczy się znacznie wolniej niż drogą krwi. Naczynia chłonne są najczęstszą drogą szerzenia się nowotworów złośliwych. Komórki nowotworowe, oddzielające się od ogniska pierwotnego, wraz z tokiem chłonki wędrują od węzła do węzła, aby osiąść w nich, czy wreszcie przedostać się do rozmaitych narządów i wytworzyć tam tak zwane ogniska przerzutowe. Głównym źródłem limfy jest przesącz z osocza krwi, wydzieliny komórek i przewodu pokarmowego. Skład limfy jest zbliżony do osocza krwi. Zawiera ona białka, tłuszcze, wodę, sole mineralne oraz duże ilości białych ciałek krwi (2-20 G/l).
Układ limfatyczny pełni w organizmie trzy podstawowe role:
* odpornościową - w węzłach limfatycznych powstają niektóre białe ciałka krwi.
* neutralizującą - zobojętnianie ciał obcych dla organizmu.
* odprowadzającą- odprowadzenie limfy z powrotem do krwi
Układ naczyń limfatycznych bierze początek w przestrzeniach międzykomórkowych. Ściany tych naczyń są cienkie i wiotkie, przypominają budową i wyposażeniem żyły; zastawki naczyń limfatycznych są gęściej rozmieszczone. Dzięki temu limfa płynie tylko w jednym kierunku. Do przestrzeni międzykomórkowej, a następnie przez naczynia limfatyczne włosowate, węzły chłonne, pnie limfatyczne do odpowiednich żył. Później limfa wraca po oczyszczeniu w węzłach chłonnych do krwiobiegu. Sieć naczyń chłonnych charakteryzuje się bardzo rozgałęzioną budową. Tworzą ją duże pnie limfatyczne (czyli: przewód piersiowy, przewód limfatyczny prawy), a także drobne naczynia limfatyczne oraz naczynia włosowate; natomiast pnie limfatyczne gromadzą limfę z mniejszych naczyń i odprowadzają ją do żył. Na przebiegu naczyń chłonnych rozmieszczone są węzły chłonne. Największe z nich to: węzły podżuchwowe, przyuszne, pachowe oraz pachwinowe. Są to zaokrąglone struktury, których wielkość waha się od 2-30mm.
PODSUMOWANIE
Układ krwionośny
1. Naczynia krwionośne:
-żyły, tętnice, naczynia włosowate
- serce
2. Układ zamknięty
3. Krew
4. Rola w organizmie:
- odżywcza (dostarcza wszystkim komórkom tlen pobrany z pęcherzyków płucnych, substancje odżywcze pobrane z jelit oraz wodę),
- odprowadzająca (do narządów wydalniczych CO2, oraz szkodliwe produkty przemiany materii,
- rozprowadzająca (substancje wytwarzane w organizmie),
- odpornościowa (bierze udział w zjawiskach obronnych i odpornościowych),
- regulacyjna (wyrównuje temperaturę ciała, utrzymuje stały skład środowiska wewnętrznego),
- zabezpieczającą (krzepnięcie krwi)
Układ limfatyczny
1. Naczynia limfatyczne (chłonne) i węzły limfatyczne
2. Układ otwarty
3. Limfa
4. Rola w organizmie:
- odpornościowa (w węzłach limfatycznych powstają niektóre białe ciałka krwi)
- neutralizująca (zobojętnianie ciał obcych dla organizmu)
- odprowadzająca (limfę z powrotem do krwi)
5. Pnie limfatyczne zbierają limfę z mniejszych naczyń i odprowadzają do żył.
6.Skład limfy: woda, sole mineralne, białka, tłuszcze oraz duże ilości białych ciałek krwi
UKŁAD LIMFATYCZNY
Układ limfatyczny (układ chłonny) jest otwartym układem naczyń i przewodów, którymi płynie limfa ( [chłonka] jest to płyn o żółtawym zabarwieniu) Głównym źródłem limfy jest przesącz z osocza krwi, wydzieliny komórek i przewodu pokarmowego. Skład limfy jest zbliżony do osocza krwi. Zawiera ona białka, tłuszcze, wodę, sole mineralne oraz duże ilości białych ciałek krwi (2-20 G/l).
Układ limfatyczny składa się z naczyń limfatycznych (chłonnych) oraz węzłów limfatycznych. Jest to układ otwarty, tzn. drobne naczynia limfatyczne tego układu „otwierają” się bezpośrednio do przestrzeni międzykomórkowych.
Układ limfatyczny pełni w organizmie trzy podstawowe role:
* odpornościową - w węzłach limfatycznych powstają niektóre białe ciałka krwi.
* neutralizującą - zobojętnianie ciał obcych dla organizmu.
* odprowadzającą - odprowadzenie limfy z powrotem do krwi
Układ naczyń limfatycznych bierze początek w przestrzeniach międzykomórko - Wych. Ściany tych naczyń są cienkie i wiotkie, przypominają budową żyły; zastawki naczyń limfatycznych są gęściej rozmieszczone. Dzięki temu limfa płynie tylko w jednym kierunku. Do przestrzeni międzykomórkowej, a następnie płynie przez naczynia limfatyczne włosowate, węzły chłonne, pnie limfatyczne do odpowiednich żył; później limfa wraca po oczyszczeniu w węzłach chłonnych do krwiobiegu.