Biblia (dosł. "księgi" [gr.] l.poj. biblion) chrześcijańska składa się ze Starego i Nowego Testamentu (Przymierza). Stary Testament obejmuje 45-47 ksiąg spisanych głównie po hebrajsku, lecz również po aramejsku (b. mało) i grecku (2 księgi). Nowe Przymierze to 27 ksiąg w języku greckim.
Podział na księgi:
- historyczne - poemat epicki, saga rodowa, opowiadania historyczne, kronika, nowela dydaktyczna, zbiór praw;
- mądrościowe - dialog, monolog filozoficzny, pieśń miłosna, przypowieść, przysłowie, aforyzm, psalm(pieśń, hymn, modlitwa);
- prorockie - mowa religijna, kazanie, wyrocznia, przekleństwo, lamentacja, list, apokalipsa.
Sensy interpretacyjne:
- sens dosłowny - literalny;
- sens duchowy - moralny - ukazuje normy życia;
- eschatologiczny - zbawienie i życie pośmiertne;
- typiczny (alegoryczny) - ukazujący budowę Pisma Św.
Typy biblijne (jednoznaczne - alegorie): Adam typem Chrystusa, Jerozolima - Kościoła lub ojczyzny niebieskiej, ofiara Izaaka - ofiara Chrystusa.
Redakcje Pisma Św.:
-XI/Xw. - czasy kr. Salomona - JHWH
-IXw. - elochiści - Elohim
-VIIw. - deuterotomiści
-VIw. - kapłańska
Główne przekłady to;
- Septuaginta (dosł. "siedemdziesięciu" [gr.]) II i III w. p.n.e. dokonany w śodowisku zhellenizowanych Żydów.
- Wulgata (vulgatus [łac.] - rozpowszechniony) Św. Hieronima IVw. n.e.- przekład kanoniczny
- polskie:
-Biblia królowej Zofii (szaroszpatacka) XV w.
-Biblia Leopolity (1561)
-Biblia Jakuba Wujka (1599)
-Biblie: brzeska (1563), nieświeska (1572), gdańska (1932) - innowiercze
-Biblia Tysiąclecia (1965).