Dla mnie człowieka spółczesnego literatura średniowiecza jest dość odległa, momentami dziwna i nie zrozumiała, jednak są utwory, które cenię i akceptuję.
Z twórczości literackiej średniowiecza szczególnie doceniam ,,Bogurodzicę’’- pierwszy hymn polski. Utwór ten pochodzi z okresu początków panowania Władysława Jagiełły (XIII/XIV). Zawiera artystyczne i językowe wartości, dzięki temu właśnie utworu poznajemy dziedzictwo kulturowe języka polskiego. Dzięki tej pieśni poznałem dawną ojczystą mowę, język, który wyszedł już z użycia (archaizmy).
,,Twojego dziela Krzciciela, borzycze’’
Cenię także ,,Lament Świętokrzyski’’. Jest to słynny wiersz, który powstał w XV stuleciu. Utwór ten ma specyficzną formę wypowiedzi – monolog, styl jest charakterystyczny dla gotyckiego. Ma formę bezpośredniej wypowiedzi Matki Boskiej użalającej się na swoją tragedię - śmierć Jezusa. Utwór ten wywołuje we mnie emocje związane z tragedią Matki boskiej. Wiersz ten nie tylko przypomina mi ukrzyżowanie Chrystusa znane z Biblii, ale ma sens ponadczasowy, gdyż wyraża to, co czuje każda matka w podobnej sytuacji. Warty uwagi jest też utwór - ,,Pieśń o Rolandzie’’. Jest to największe dzieło patetyczne literatury średniowiecza. Prezentuje ona wzorce osobowe rycerza i władcy.
Ponieważ nie jest to utwór polski nie można w pełni docenić jego walorów artystycznych. Tym niemniej sposób kompozycji dzieła i sama scena śmierci Rolanda to niebywały popis kunsztu przedstawiania symbolicznego.
,,Bóg zsyła mu swojego anioła Cherubina i świętego Michała opiekuna…’’
To monument rycerstwa, nie tylko pochwała samej postawy rycerskiej. Jest to utwór wspaniały nie tylko pod względem artystycznym, ale również pod względem umiejętności prezentowania bohatera. ,,Pieśń o Rolandzie" daje podstawę do poparcia tezy, że rycerskość to cecha pożądana również i dziś.
Zaś w literaturze średniowiecznej nie doceniam przekłamania jakie występowało w źródle wiedzy historycznej jak ,,Kronika polski’’ Galla Anonima. Chociaż utwór ten jest porównywany do największego źródła wiedzy o epoce średniowiecznej występują tam często przekłamania i przejaskrawienia.
W "Kronice" przedstawiono dokładnie dwóch władców - dwa wzory zalecane w średniowieczu do naśladowania. Pierwszy jest przedstawiony Bolesław Chrobry. Jest on wzorem władcy , który tworzy siłę państwa (wprowadza służbę wojskową ) a także rządzi sprawiedliwie i mądrze ale nie jest zbyt roztropny. Drugim władcą przedstawionym w dziele Galla anonima jest Bolesław III Krzywousty. Bolesław Krzywousty był człowiekiem, który potrafił widzieć daleką przyszłość i podejmował kroki aby była lepsza. Gall Anonim stworzył idee wzoru do naśladowania władców – rycerzy. Władców porównywano wręcz do bóstw, królowie byli idealni. Kronika ta była spisana z opowiadań ludzi i dzięki przekazywaniu informacji z ust do ust. Dlatego też kronika ta nie jest dla mnie wiarygodnym źródłem.
Dzięki literaturze średniowiecza poznałem dawne obyczaje, język i kulturę naszego kraju. Na pewno zmieni moje poglądy na nie które sprawy i poszerzy mój zakres spostrzegania świata.