Roztwory o dokładnie oznaczonym stężeniu (mianie), których przygotowanie jest zwykle pierwszym etapem prac analitycznych, nazywamy roztworami mianowanymi. Czynności mające na celu otrzymanie takiego roztworu nazywamy nastawianiem miana.
W celu przyrządzenia mianowanego roztworu odważoną ilość (zgodnie z wynikami obliczeń stechiometrycznych) tzw. substancji podstawowej, przenosimy do kolby miarowej, by nastepnie po jej rozpuszczeniu dopełnić woda do kreski. Pracując z roztworami bezbarwnymi dopełniamy tak, aby dolny brzeg manisku był na poziomie miarowej kreski naczynia, górny brzeg zaś w przypadku roztworów barwnych.
Substancje podstawowe (np. Na2CO3, Na2C2O4) spełniające role wzorców odpowiadać musza odpowiednim wymogom: powinny być związkami stałymi, łatwymi do oczyszczenia i niehigroskopijnymi. Reakcja takiej substancji ze związkami, których stężenia oznaczamy musza być dokładnie stechiometryczna. Roztwory przyrządzane z substancji podstawowych służą do oznaczania stężeń roztworów.