„Demon i panna Prym”
Paulo Coelho
W powieści „Demon i panna Prym” spotykamy jak zwykle wiele mądrych sentencji i przypowieści, tak charakterystycznych dla jej autora _ Paulo Coelho – brazylijskiego pisarza, który nie przemawia do rozumów, lecz do serc. Stajemy w sytuacji wymagającej fleksji nad życiem, które jest największym skarbem człowieka. Powieść skłania nas również do odpowiedzi na pytanie, które stawiamy sobie od zamierzchłych czasów : „czy człowiek jest tak naprawdę doby czy zły?”.
Pewnego dnia do Viscos, małego miasteczka w Pirenejach, przybywa tajemniczy nieznajomy. Jego niepokojąca obecność sprawia, że tutejszy mieszkańcy, prowadzący dotąd spokojne, uczciwe, wypełnione pracą życie, w ciągu niespełna tygodnia musza wybrać miedzy Dobrem a Złem.
„Demon i panna Prym” to opowieść o odwiecznej walce, którą toczą w nas światło i ciemność, anioły i demony, dobro i zło, a także refleksja nad wolnością, którą ma każdy z nas w kazdej chwili życia, choć czasem o tym zapomina.
W niektórych momentach, wypowiedzi bohaterów wydawały mi się całkowicie banalne. Zastanawiałam się, czy Coelho stracił swój niezwykły styl, gdzie w prostych słowach kryła się wielka prawda o życiu. Jednak po głębszym namyśle doszłam do wniosku, że ludzie tak właśnie mówią. Dziwne byłoby, gdyby wszyscy mówili jak mędrcy. Nie każdy przecież jest Alchemikiem.
Powieść polecam wszystkim, którzy lubią od czasu do czasu pomyśleć.