Wpływ ruchów Ziemi na życie i działalność gospodarczą człowieka

Ruch obrotowy Ziemi- to ruch wokół własnej osi. Odbywa się on z zachodu na wschód ze stałą prędkością kątową i zmienną prędkością liniową. Ruch ten odbywa się w czasie 23 godzin 56 minut i 4 sekundy.

Następstwa ruchu obrotowego:
- zmiana dnia i nocy
- pozorna wędrówka Słońca i ciał niebieskich po sklepieniu nieba
- czas miejscowy strefowy i urzędowy
- spłaszczenie Ziemi na biegunach
- istnienie prądów morskich
- ocieplenie lub ochłodzenie klimatu
- działanie siły Coriolisa

Człowiek jest ogromnie uzależniony od ruchu obrotowego (wirowego). Chodź by chciał i starał się przeciwstawić tej sile to nie da rady. Zmiana dnia i nocy chyba najbardziej wpływa na życie i aktywność człowieka. Od początku świata było ustalone, że w dzień, gdy jest jasno pracujemy, uczymy się, normalnie funkcjonujemy. A w nocy w ciemności śpimy lub odpoczywamy. W dzisiejszych czasach ludzie posiadają rachubę czasu i posługują się zegarkami, więc mimo wczesnej pory ściemniania się dalej są aktywni. Kula ziemska podzielona jest na północną i południową półkule. Co sprawia, że tylko jedna półkula może być oświetlona w danej, więc jeżeli na północy jest dzień to na południu noc i na odwrót. Dzięki ruchowi obrotowemu Ziemia podzielona jest na strefy czasowe jest ich 24 i każda z nich obejmuje 15 stopni długości geograficznej. Ruch obrotowy stał się podstawowa jednostką orientacji na Ziemi. Zmiana wysokości Słońca nad horyzontem wyznaczają dobowy rytm zjawisk i procesów zależnych od dopływu energii słonecznej, np. zmiana temperatury w dzień i w nocy, zmiana ciśnienia, zmiana wilgotności. Jest on również odpowiedzialny za spłaszczenie Ziemi na biegunach.

Ruch obiegowy Ziemi-to ruch Ziemi wokół Słońca po drodze w kształcie elipsy zwanej orbitą. Słońce znajduje się w jednym z ognisk tej elipsy. Oś ziemska nachylona jest do płaszczyzny orbity pod kątem 66*33? i zachowuje zawsze położenie równoległe do poprzedniego. Czas trwania obrotu wynosi 365 dni 5 godzin i 49 minut.

Następstwa ruchu obiegowego:
- zróżnicowanie oświetlenia w ciągu roku na danym obszarze
- zróżnicowanie energii cieplnej docierającej do Ziemi w ciągu roku
- zmiana długości dnia i nocy w ciągu roku na danym obszarze
- powstawanie pór roku i zróżnicowanie czasu ich trwania w ciągu roku
- strefy oświetlenia Ziemi
- zmiana położenia Słońca nad horyzontem w ciągu roku
- zmiana miejsca wschodu i zachodu Słońca na horyzoncie w ciągu roku

Koncepcję ruchu Ziemi wokół Słońca przyjęto, lecz brakowało na nią dowodów. Rozwój nauki sprawił, że w XVIII wieku powstało wiele obserwatoriów astronomicznych prowadzących coraz dokładniejsze pomiary astronomiczne. Obserwacje te miały bardzo praktyczny cel. Położenie gwiazd było wykorzystywane w rozwijającej się żegludze do nawigacji. Szukając dowodów na ruch obiegowy Ziemi zwrócono uwagę na zjawisko rocznej paralaksy gwiazd, czyli zmiany położenia gwiazdy na sferze niebieskiej powstałej w wyniku zmiany położenia obserwatora. Obserwacje mające na celu wyznaczanie rocznej paralaksy gwiazd prowadził James Bradley (1692-1762). Obserwował on gwiazdy w gwiazdozbiorze Smoka. Jego obliczenia wskazywały, że różnice między skrajnymi położeniami gwiazdy wynoszą 40*. Różnice zachodziły jednak w innej płaszczyźnie. Obliczenia paralaksy rocznej dla innych gwiazd dawały ten sam wynik. Szukając wytłumaczenia Bradley uznał, że jego obserwacje wskazują na inne zjawisko. Jak się okazało, była to aberracja światła, czyli pozorna zmiana położenia obiektu astronomicznego spowodowana ruchem Ziemi.

Jako pierwszy ruch obiegowy poprawnie opisał Mikołaj Kopernik (1473-1543)

Opisując ruch Ziemi wokół słońca, posługiwał są orbitą kolista. Gdyby taki był rzeczywisty kształt orbity, to odległość Ziemi od Słońca byłaby w każdym miejscu jednakowa, tak samo zresztą, jak z prędkością kątową Ziemi. Słońce w swym rocznym ruchu po sferze niebieskiej poruszałoby się również ze stałą prędkością kątową. Z obserwacji wiadomo jednak, że widomy ruch roczny Słońca na niebie jest niejednostajny, co stanowi pierwszy dowód na eliptyczny kształt orbity Ziemi. Drugim dowodem jest to, że średnica kątowa Słońca (wielkość tarczy) zmienia się w ciągu roku. Kiedy Ziemia znajduje się dalej od Słońca, tarcza ta jest mniejsza, a kiedy bliżej - większa. Obliczenia te pozwoliły JOHANNESOWI KEPLEROWI (1571-1630) na stwierdzenie eliptycznego kształtu orbity Ziemi.

Ruch obiegowy oddziaływuje na wiele ziemskich zjawisk.

Jest on w dużym stopniu odpowiedzialny za rolnictwo na świecie. Wielu ludzi trudni się właśnie tą dziedziną życia. Od ruchu obiegowego zależy praktycznie każdy etap rozwoju roślin. Również miejsce w którym dany gatunek rośnie a dzieje się tak za sprawa stref klimatycznych. Dzięki nim rośliny nie są skupione w jednym miejscu. Aby dany towar miał inny kraj trzeba go eksportować i w ten sposób kwitnie handel, który pozwala żyć zarówno producenta jak i konsumentom. Myślę, że ruchy Ziemi mają pozytywny wpływ na ludzkość.

Wraz ze zmianą pór roku zmienia się choć w niewielkim stopniu życie ludzi nie tylko tych zajmujących się rolnictwem. Sądzę, iż ruchy Ziemi mają ogromny wpływ na życie i działalność gospodarcza człowieka.