W spisie lektur szkolnych dla klas III znajduje się książka pt.: „Antygona” napisana przez Sofoklesa. Jest ona przykładem tragedii antycznej. Czy jednak uczniowie ostatnich klas gimnazjum powinni czytać tę książkę ? Sądzę, że tak.
Pierwszym argumentem uzasadniającym moją tezę jest fakt, iż w „Antygonie” znajdują się pewne prawdy uniwersalne. Problemy, które zostały przedstawione w dramacie, bez względu na epokę, pozostają takie same. Zarówno teraz, jak i w starożytności bardzo cennymi i szanowanymi cechami są odwaga, patriotyzm i szacunek dla członków rodziny.
Kolejną rzeczą, na którą chciałbym zwrócić uwagę jest znikoma ilość dramatów antycznych wśród lektur. Dzięki „Antygonie” uczeń ma okazję dowiedzieć się jak dawniej żyli ludzie. Można także zdobyć ciekawe informacje o Bogach, wierzeniach i klątwach, oraz znaleźć nawiązania do wielu znanych mitów.
Jestem przekonany, że bardzo ważną funkcję pełni również zasada trzech jedności. Charakteryzuje ona wszystkie dramaty z okresu antycznego. Polega ona na ukazaniu akcji, mającej jeden wątek, rozgrywającej się podczas jednej doby i w tym samym miejscu. Taka budowa dramatu ułatwia czytanie książki i pozwala czytelnikowi skupić się na rozwoju wypadków.
Następnym argumentem, nawiązującym poniekąd do poprzedniego, jest długość książki. Gimnazjalista, widząc grubą jak encyklopedia książkę, rezygnuje z przeczytania jej, sięgając tym samym po opracowanie. „Antygona” jest bardzo krótką lekturą, więc uczeń zaczyna ją czytać.
Podsumowując powyższe rozważania, sądzę, iż „Antygona” Sofoklesa jak najbardziej powinna znajdować się na liście lektur szkolnych. Jest to ciekawa książka, którą naprawdę warto przeczytać.