Cechy rycerza wykreowanego przez literaturę średniowieczną.

Cechy rycerza wykreowanego przez literaturę średniowieczną

Średniowiecze charakteryzowało się tym, że wytyczne dla życia - zarówno duchownego jak i materialnego - tworzył dwór i Kościół. Symbolami ideałów człowieka stał się więc krzyż i miecz, a nadrzędnym celem obrona wiary i ojczyzny. Ci, którzy decydowali się podjąć wypełnienia tych obowiązków odznaczali się niezwykłą odwagą, walecznością i męstwem, nadludzką siłą i sprawnością fizyczną, a także umiejętnością władania bronią. Nieodzowną ich cechą była wierność władcy, przyjaciołom i ukochanej oraz przestrzeganie zasad etyki i honoru. Kiedy zbierzemy wszystkie te cechy, otrzymamy portret rycerza średniowiecznego.
Najbardziej znanym rycerzem średniowiecznym, obok rycerzy króla Artura, był Roland. Jego dzieje ukazane zostały w \"Pieśni o Rolandzie\".

Tytułowy bohater utworu jest przykładem doskonałego rycerza. Przede wszystkim jest bezgranicznie oddany wierze chrześcijańskiej a także władcy oraz ojczyźnie. Służy im lojalnie do końca swych dni. Odznacza się wielkimi przymiotami, zwłaszcza odwagą i niezłomnością

Honor stanowił dla Rolanda istotę idei rycerskiej, stosował zasadę walki równych sobie: stan, pochodzenie, broń. Jako rycerz jest odważny, mężny, okrutny, brutalny, honorowy oraz dumny. Jednakże jest pyszny i wyniosły, przyjmuje każde wyzwanie, nawet najbardziej niebezpieczne i nie odmawia pomocy. W obliczu wroga, mimo widocznej jego przewagi jest nadal pewny zwycięstwa. Dopiero widząc ilu wspaniałych rycerzy ginie, dmie w róg, lecz jest za późno. Umiera na wzgórzu pod sosną, z twarzą zwróconą ku Francji na znak własnej odwagi. Resztkami sił żegna się z bliskimi, Karolem Wielkim - jego ukochanym władcą oraz Francją: \"Raz po raz słabnącą ręką uderza się w piersi. Za grzechy swoje wyciąga ku niebu swoją rękawicę.\" Przeprowadza rachunek sumienia, składa hołd lenny wobec Boga. Modli się również za zmarłych rycerzy. Prosi o wybaczenie.

Śmierć Rolanda jest punktem kulminacyjnym i to ona najlepiej odzwierciedlała, jak gorąco kochał ojczyznę i ile dla niej zrobił.
Był przykładem dla innych. Postępował tak, jak nakazywał obowiązek rycerski. Nie wybiegał myślami w przyszłość. Niczego nie robił dla siebie. Kierowały nim szlachetność, oddanie i bezinteresowność.
Bohater \"Pieśni o Rolandzie\" był wzorem dla innych rycerzy z epickich poematów. W Polsce jego postać została wykorzystana przez Henryka Sienkiewicza w \"Krzyżakach\". Zbyszko z Bogdańca jest właśnie takim idealnym rycerzem. Wiele cech wspólnych można odnaleźć w tych postaciach, w ich charakterach oraz postępowaniu.

Roland nie był postacią tragiczną. Nie był rozdarty wewnętrznie. Wiedział jak należy postąpić. Jego śmierć nie była porażką, była zaś zwieńczeniem całego rycerskiego życia.