Słabe i mocne strony turystyki w Polsce

Turystyka to aktywność czasu wolnego, zakładająca zmianę miejsca pobytu. Jest sumą zjawisk i stosunków wyrastających z interakcji turystów, usługodawców, rządów przyjmujących w procesie przyciągania i goszczenia turystów i innych odwiedzających. Turystyka obejmuje także czynności osób podróżujących w celach wypoczynkowych, służbowych lub innych i pozostających poza swoim codziennym środowiskiem nie dłużej niż przez rok. Chcąc przedstawić pozytywne aspekty współczesnej turystyki nie można zapomnieć o zjawiskach negatywnych związanych z turystyką.

NAJWAŻNIEJSZE Z NICH:
Zakłócenie harmonii bądź nawet dewastacja krajobrazu. Następuje między innymi przez tzw. Dziką zabudowę, niezgodną z planami zagospodarowania przestrzennego, oraz nadmierne zgęszczenie w urbanistyce danej miejscowości, czy nawet regionu.

Brak troski o ochronę naturalnego środowiska człowieka. Najczęściej nowo budowane obiekty noclegowo- turystyczne nie są podłączone do kolektorów odprowadzających ścieki, nie mówiąc już o istniejących ośrodkach turystyczno- wypoczynkowych, w szczególności sezonowych. Negatywnym, ale występującym w coraz większej skali, zjawiskiem są wsie turystyczne.
Szkody spowodowane przez turystykę narciarską. Przykładowo, długość wyciągów i kolejek alpejskich wynosi około 120 tyś. km. Poprzez walcowanie śniegu cierpią rośliny i kwiaty alpejskie.

Nadmierne zaludnienie miejscowości turystyczno- wypoczynkowych. W okresach nasilenia ruchu turystycznego to negatywne zjawisko występuje szczególnie w miejscowościach o turystyce sezonowej- nadmorskich i nad jeziorami.

Zwiększenie zagrożenia dla turystów i dla tubylców. W związku z nasileniem ruchu turystycznego w danej miejscowości czy regionie narastają zjawiska patologiczne, takie jak: pijaństwo, kradzieże, rozboje, handel narkotykami.

Zagrożenie zdrowia, a nawet życia turystów. Szczególnie w turystyce międzynarodowej istnieje niebezpieczeństwo narażenia się na choroby epidemiologiczne, a w turystyce krajowej na choroby bardziej pospolite np. zatrucia pokarmowe.

Zaśmiecanie plaż, ulic, parkingów, zbiorników wodnych itp. Hałas. Jest wynikiem wzmożonego natężenia ruchu turystycznego, ale również wiąże się z używaniem hałaśliwego sprzętu.
Turyści zmotoryzowani stają się plagą. Ograniczają wolność pieszych, wzrasta liczba wypadków drogowych, coraz większe jest przeciążenie dróg. Wprowadzone w związku z tym ograniczenia utrudniają życie zarówno turystom, jak i tubylcom.

Szkody w stosunkach międzyludzkich. Dotyczy to szczególnie relacji: turyści- stali mieszkańcy. Na przykład złe zachowanie turystów za granicą wywołuje niekorzystne opinie o ich kraju, chociaż stanowią oni znikomą cząstkę swego społeczeństwa. Turyści z bogatych krajów demonstrują zachowania i postawy, które u miejscowej ludności mogą wywołać uczucie rezygnacji lub agresywnego niezadowolenia. Turystyka może powodować także uczucia frustracji wśród tych, dla których niedostępne są dobra używane powszechnie przez turystów. Zanika tradycyjna gościnność, szczególnie w dużych ośrodkach turystycznych, gdzie stosunki te zostały zamienione na towar do sprzedaży, czemu sprzyja tendencja do upowszechnienia postaw konsumpcyjnych. Pod wpływem rozwoju turystyki następuje zróżnicowanie majątkowe ludności. Obserwuje się zmiany w stylu życia i pewne zakłócenia w stosunkach społecznych środowiska przyjmującego turystów- znikają tradycje wartości, zmieniają się obyczaje, poglądy moralne i religijne, słabną więzi rodzinne.

Reasumując trzeba stwierdzić, że negatywne zjawiska będą się pogłębiały- już obecnie w ruchu turystycznym uczestniczy rocznie ponad 600 milionów osób w skali światowej, a szacuje się, że do końca obecnego stulecia liczba ta znacznie wzrośnie. Coraz częściej mówi się, że turystyka masowa stwarza paradoks: turystyka niszczy turystykę.

Do SILNYCH STRON polskiego sektora turystyki zaliczyć możemy:
- dobre, środkowe położenie geograficzne w Europie
- bogatą i urozmaiconą kulturę, historię, sztukę, folklor, zabytki, muzea, teatr, obiekty i zespoły zabytkowe o najwyższej światowej klasie, z czego 8 obiektów zostało zaliczonych do List Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego UNESCO
- interesujący i zróżnicowany krajobraz ( morze, góry, jeziora, lasy ) z wieloma parkami narodowymi i rezerwatami przyrody, walory i atrakcje turystyczne, uzdrowiskowe i rekreacyjne
- duży potencjał do rozwoju i uprawnienia turystyki aktywnej, co oznacza szansę wykreowania, przez różne formy turystyki aktywnej, nowego polskiego produktu na rynkach zagranicznych; 46% powierzchni Polski nadaje się do zagospodarowania turystycznego
- sporą ofertę różnego typu imprez kulturalnych, zarówno w ośrodkach miejskich, jak i na wsi
- tradycyjną polską gościnność
- to, że jesteśmy krajem „Solidarności” i ojczyzną papieża – wciąż jeszcze świat interesuje się krajem, który zapoczątkował upadek minionego systemu komunistycznego
- sąsiedztwo siedmiu państw ościennych, w tym Niemiec, trzeciego co do liczby wyjazdów zagranicznych kraju świata, także państw byłego Związku Radzieckiego – źródła napływu wielu obecnych i potencjalnych turystów, bez względu na przyczyny ich podróży do Polski
- Polonię – kilkanaście milionów ludzi, pragnących odwiedzić kraj swojego pochodzenia lub swoich przodków
- Korzystne kursy walut, przez co niektóre towary i usługi są atrakcyjne, przede wszystkim dla sąsiadów i Skandynawów
- Wielkość i rozmieszczenie bazy noclegowej – około 700tyś. miejsc stałych i sezonowych oraz 500tyś. miejsc w obiektach spełniających również funkcje turystyczne (sanatoria, minicampingi, nierejestrowane kwatery prywatne)
- Rozbudowa sieć uzdrowisk
- Dobre lotniska międzynarodowe i korzystne połączenia liniowe.

Do SŁABYCH STRON jest na razie więcej. Należą do nich:
- brak pozytywnego wizerunku Polski jako kraju podróży turystycznych
- zły stan bezpieczeństwa – napady na drogach, w miastach, w miejscowościach turystycznych, kradzieże i włamania do samochodów
- zły stan środowiska naturalnego – zamknięte plaże i kąpieliska, wiele rzek i jezior poza wszelką klasą czystości, uzdrowiska, które z powodu zanieczyszczenia powietrza straciły lub tracą swoje walory lecznicze
- fatalny stan dróg oraz słaby poziom usług w szeroko pojętej sferze pomocy drogowej – brak autostrad, tras szybkiego ruchu, słabe zagospodarowanie turystyczne tras międzynarodowych, brak na trasach telefonów, za mało strzeżonych parkingów
- niski standard bazy noclegowej – dekapitalizacja, brak hoteli 2 i 3-gwiazdkowych o standardzie europejskim
- słaba dostępność komunikacyjna i telekomunikacyjna
- zbyt duży fiskalizm państwa, co wpływa na wysokość cen towarów i usług, również turystycznych
- uboga promocja tzw. produktu turystycznego: w świecie na jednego turystę wydaje się 3-4 dolary, u nas 75centów
- generalnie niski poziom usług
- słaba znajomość języków obcych przez Polaków, dotyczy to również personelu zatrudnianego w branży i usługach jej towarzyszących
- zły stan porządkowy i higieniczny
- brak jednolitych i sprawnych systemów rezerwacyjnych
- brak koordynacji między organizatorami imprez kulturalnych, sportowych itp. a branżą turystyczną – turoperatorami
- powszechne niedocenianie ekonomicznej i antyrecesyjnej roli gospodarki turystycznej
- niedorozwój infrastruktury i bazy rekreacyjnej ogólnodostępnej – za mało wyciągów narciarskich, basenów, kortów tenisowych, boisk,sal gimnastycznych, pól golfowych itp.
- krótki sezon wypoczynkowy typu „słońce, plaża”
- potrzeba modernizacji uzdrowisk.