Funkcjonowanie populacji ludziej w środowisku

Co jakiś czas nagłówki prasowe i dzienniki TV alarmują nas- „Jest na ....... miliardów! Jest nas po prostu za dużo!”
Dużo w tym przesady i sensacji, ale również bardzo wiele prawdy w tych ostrzeżeniach. Świat – w rozumieniu Ziemia – zaczyna naprawdę przypominać „przepełnioną beczkę”. Dlaczego tak się dzieje? Co wpływa na takie tempo rozwoju naszej populacji w ogromnym przecież ekosystemie Ziemi? Czy można zahamować ten proces?
Dzięki badaniom skąpych przekazów historycznych, głównie archeologicznych, wiemy że ok. 12 000 lat p.n.e. żyło na Ziemi ok. 3 mln ludzi, a na początku naszej ery 300 mln, w roku 1997 było nas już 5,8 mld, a liczba ta wzrasta każdego dnia. Trzeba tu dodać, że tak szybkie tempo wzrostu ludności zostało zahamowane i od roku 2075 prognozuje się spadek tej liczby. Wskaźnik przyrostu naturalnego jest dziś już ujemny w Ameryce Płd., Azji, w tym najludniejszym kraju świata – w Chinach (co okupiono wielkimi wyrzeczeniami i represjami).
Człowiek coraz bardziej zaczyna wierzyć w możliwość rozumu i uniezależnia się od otaczającej go przyrody. Naukę „zaprzągł” do rozwiązywania swoich potrzeb i marzeń. Szybkie zastosowanie odkryć w medycynie poprawiło stan życia i zdrowia społeczeństwa. Długość życia, od tego czasu zaczęła wzrastać, a jednocześnie spadła umieralność dzieci.
Dramatyczny wpływ na wielkość ludzkiej populacji mają wojny i głód – ok. 55 mln ludzi na świecie straciło życie w ciągu 6 lat trwania II wojny światowej.
Ludzkość „upiła się” umysłem i jego możliwościami. Przestała zwracać uwagę na otaczający ją świat, tylko pragnęła więcej i więcej...
Panował pogląd, że człowiek uniezależnił się już od otaczającej go przyrody. Wielkie zmiany zaznaczyły się szczególnie w obszarach, gdzie odkryto i zaczęto eksploatować złoża surowców mineralnych – węgla kamiennego i rud żelaza. Wówczas zaczęły się tworzyć pierwsze ośrodki uprzemysłowione i zurbanizowane.
Osiągnięcia techniki pozwalają dziś przebywać człowiekowi nawet w bardzo trudnych warunkach, nie ograniczają go już warunki naturalne i konieczność przebywania na obszarach gdzie jest przyjazny klimat, łatwy dostęp do wody i żyzna gleba. Mimo to ok. 2/3 ludności świata zamieszkuje tereny nizinne, położone 300 m n.p.m. Coraz większe jest wykorzystanie obszarów o niekorzystnym klimacie na zasiedlenie dla kolejnych przedstawicieli naszego gatunku. Jednocześnie coraz mniej jest obszarów nieskażonych, na których możliwa jest uprawa żywności dla niech.
Przez długi okres czasu średnia gęstość zaludnienia była niewielka. 2000lat temu 2osoby/km2, a w ostatnich latach XVIII wieku 6osób/km2. XX wiek przyniósł wzrost tej liczby do 40osób/km2. W związku z tym, coraz większego znaczenia nabiera racjonalne wykorzystanie nie zmieniających się przecież zasobów Ziemi. Zauważyły to nawet władze państwowe zbierając się ponad 10 lat temu na Szczycie Ziemi w Rio de Janeiro. Padło wtedy wiele obietnic ochrony ekosystemów, redukcji gazów cieplarnianych oraz poprawa poziomu życia zgodnie z koncepcją ekorozwoju.
Moim zdaniem mimo wielu niespełnionych obietnic, pozytywnym elementem tego Szczytu, jest radykalny wzrost zrozumienia dla Ziemi. Dziś większy nacisk na ekologię, kładą również wielkie korporacje.



WYJAŚNIENIA
 PRZYROST NATURALNY - demogr. różnica między liczbą urodzeń i zgonów w danym okresie i na danym terytorium.
 URBANIZACJA - proces społeczny i kulturowy odznaczający się szybkim rozwojem ośrodków miejskich na skutek koncentracji przemysłu i handlu.
 EKOSYSTEM-fragment środowiska naturalnego (np. jezioro) stanowiący funkcjonalną całość, w której zachodzi wymiana materii między jej częścią żywą (biocenoza) a nieożywioną (biotop).



BIBLIOGRAFIA
 Geografia – Feliks Szlajfer
 Geografia I – Roman Domachowski
 National Geographic. Polska - nr 12 grudzień 2002r
 Biologia – S. Gater
 Planeta – Jan Mordowski