Recenzja płyty Life for rent Dido

Dido, Norah Jones czy Tori Amos to artystki, których utwory może nie wdrapują się na szczyty list przebojów w radiach komercyjnych, ale zgarniają wiele renomowanych międzynarodowych nagród. I to nie tylko od szanownego jury, w którym zasiadają tzw. wielkie osobistości świata muzyki, ale również, a może nawet przede wszystkim, od szerokiego grona słuchaczy. Dlaczego? Spróbuję przekonać na przykładzie Dido i jej ostatniej płyty.
Rzeczywiście, jeśli popatrzeć na rozpoznawalność tej artystki, to trudno uwierzyć, że tak wiele osób jej słucha. I może to właśnie jest klucz do sukcesu. Może ludzie lepiej akceptują wykonawców, którzy nie wrzeszczą do nich z głośników w wielkich centrach handlowych, może wolą słuchać tych, którzy nie patrzą na nich z setek billboardów. Ale na pewno nie słuchaliby ich, gdyby ich muzyka była przeciętna.
Płytę Life for rent przesłuchałem z ciekawości. Nie trwa ona nawet 40 minut, a płynie z niej tyle spokoju, że trudno to opisać. Już pierwsze minuty płyty mówią wiele o artystce. Nie stosuje w swoich utworach wielu instrumentów muzycznych, najlepszym instrumentem jest jej głos: ma ogromny wpływ na jej muzykę, a jednocześnie bije z niego siła spokoju. Gdy Dido śpiewa słyszy się Sand in my shoes, czy inną pioosenkę, jakiś głos w głębi duszy mówi do ciebie: zwolnij, nie pędź tak przez życie, odpocznij, nie zabraknie ci czasu. W czasach, w których tylu jest zabieganych ludzi, taki głos spokoju i odpoczynku jest bardzo potrzebny. Ważną sprawą jest kompozycja płyty: moążna sluchać piosenki pojedynczo, można słuchać całą płytę, ale w każdej możliwej kolejności utworów płyta stanowi jednolitą całość. Wszytskie piosenki są utrzymane w jednym tempie, można nawet odnieść wrażenie, że Dido śpiewa całą płytę do jednej melodii.
Ja takiej płycie mówię zdecydowane tak. Świetnie mnie uspokaja, ale ani przez chwilę nie nudzi. I nawet jeśli myśli się o nagrodach, jakie artystka za nią zbiera, to jednocześnie bije z niej ogromna prostota. Dzięki niej czuję się częścią tej muzyki i myślę, że mógłbym ją tworzyć. Ale to tylko złudne wrażenie.